Πέρασα σήμερα από το Σύνταγμα, για δεύτερη φορά, γύρω στις 6 το απόγευμα, λίγος κόσμος. Κάποιοι είχανε στήσει σκηνές. Πολλα πανώ και πλακάτ, κατά των τραπεζών, του Πάγκαλου, του μνημονίου, της ΕΕ, υπέρ της σύστασης λογιστικής επιτροπής (σε κάποια συμφωνώ κι εγώ). Δεν είδα όμως κανένα υπέρ του διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας, υπέρ της φορολόγησης της δεύτερης. Γιατί; Η Εκκλησία δεν αγγίζεται; Η θρησκεία μήπως; Μήπως δεν είναι δεινό η Εκκλησία;
Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία λέτε, οι τραπεζίτες και οι κλέφτες. Μα η Εκκλησία είναι ο μεγαλύτερος πλουτοκράτης της Ελλάδος, και ο πιο ευνοούμενος...
Ας είναι. Οι Βρετανοί λένε frustration is a source of creativity. Ίσως να πρέπει να πάω να σηκώσω εγώ ένα...
Σκέψεις, εικόνες και απόψεις γύρω από καθημερινά πράγματα.
Labels
- Νεοέλληνες (60)
- Πολιτική (43)
- Διάφορα (35)
- Βιντεάκια (34)
- Οικονομία (20)
- Λονδίνο (18)
- πληροφορική (18)
- Βιβλία (16)
- Οικολογία (15)
- Ταξίδια (14)
- Εμμανουήλ Ροϊδης (9)
- Μέταλλο (9)
- τεχνολογία (9)
- Αθήνα (7)
- Θρησκεία (7)
- Μουσική (7)
- Δίσκοι (6)
- Ελληνισμός (5)
- Scott Adams (4)
- TED (4)
- Εργασία (4)
- Σουρεάλ (4)
- επιστήμη (4)
- Δημοσιογραφία (3)
- Κινηματογράφος (3)
- Παιχνίδια (3)
- Ποδήλατο (3)
- Χριστιανισμός (3)
- Ελληνικό Δημόσιο (2)
- Θέατρο/όπερα (2)
- Σύνταγμα (2)
- Τηλεόραση (2)
- εστιατόρια (2)
- Javapolis (1)
- street art (1)
- ΕΕ (1)
- Λασκαράτος (1)
9 comments:
Μου άρεσε η σκέψη σου!
Και θα ήταν ωραίο να σηκώσεις εσύ ένα..
Δυο φορές έχω πάει... θέλω όμως να δω που θα οδηγήσει.. τι γίνεται προσεκτικότερα..
καλό βράδυ!
Καλημέρα roadartist, το σκέφτομαι πολύ σοβαρά. Νομίζω ότι η φορολόγηση της Εκκλησίας θα ήτανε μια καλή αρχή προς επίλυση κάποιων προβλημάτων (όχι ότι θα τα έλυνε όλα).
Θα ήθελα πολύ κι εγώ να δω που θα οδηγήσει το κίνημα, πραγματικά εύχομαι να βγει κάτι καλό. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να δούμε.
Νομίζω ότι η διεκδίκηση του διαχωρισμού δεν ευνοείται δεδομένης της ανομοιογένειας του "κινήματος". Σε αυτό συμμετέχουν άνθρωποι από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά. Αν σε μένα και σε σένα φαντάζει αυτονόητη η φορολόγηση της εκκλησίας, σε έναν άλλον ίσως θα φαινόταν προσβλητικό να ανοίγουμε "θρησκευτικά" θέματα. Ίσως είναι καλύτερα συνεπώς οι αγανακτησμένοι να εμμείνουν στους κοινούς τόπους και όχι σε θέματα που ίσως εντείνουν τις διαφοροποιήσεις.
Καλημέρα apricot. Ίσως έχεις δίκαιο. Γνώμη μου πάντως είναι ότι αυτό το ζήτημα είναι από τα σημαντικότερα της σύγχρονης Ελλάδας. Μία κυβέρνηση που έχει απομυζήσει και στραγγίξει τον νεοελληνικό λαό για να βρει πόρους να αγνοεί επιδεικτικώς τα τεράστια ποσά που μπορεί να εισπράξει από την πλουσιότερη ΑΕ της Ελλάδος.
Ακόμα και αν το κίνημα των αγανακτισμένων ωριμάσει και βγει κάτι ουσιαστικό αυτό, η φορολόγηση (όπως και ο διαχωρισμός) είναι κάτι που θα το βρει μπροστά του στο μέλλον, οπότε ίσως θα ήτανε καλό να τεθεί από τώρα στο τραπέζι, έστω και ως ιδέα και μόνο.
> ουσιαστικό αυτό
ουσιαστικό από αυτό
Πάνο, υπάρχει πολύς κόσμος που λέει αυτό που λες, το ακούς και σε κατά τόπους πηγαδάκι άλλωστε. Όμως αντίστοιχα υπα΄ρχουν και μωροί που θεωρούν την εκκλησία κόκκινη γραμμή. Και δεν είναι λίγοι, όπως αντίστοιχα δεν είναι καθόλου μικρό το ζήτημα μιας και δείχνει πόσο εις βάθος έχει εισχωρήσει η πλύση εγκεφάλου. Θα σου πω ένα παράδειγμα: την περασμένη Κυριακή όταν έσκασαν μύτη οι της Αιγιαλείας, κάποιοι γιουχάισαν (εις εκ των οποίων κι εγώ), οι περισσότεροι όμως χειροκρότησαν ήτοι επιδοκήμασαν. Αυτό σε όλη τους τη διαδρομή μέσα στον κόσμο την οποίαν έτυχε να παρακολουθήσω κυριολεκτικα από δίπλα μιας και πέρασαν δίπλα από το περίπτερο που μόλις είχα αγοράσει μπύρες! :)
Όταν στην συνέχεια έφτασαν στο κέντρο, η γιούχα εντάθηκε και την έκαναν σχετικά γρήγορα. Οπότε τι συμπέρασμα βγάζουμε; Μάλλον κανένα. Είναι σαν τη φάση με το ευρώ και το μνημόνιο, άλλοι λένε να βγούμε, άλλοι όχι, άλλοι να μην αναγνωρίσουμε το χρέος, άλλοι όχι κ.ο.κ. ΤΟ ότι αν εκμεταλλευόμασταν ολόκληρη την περιουσία της εκκλησίας θα ξελασπώναμε είναι γεγονός, αλλά πόσοι ακούνε είναι το θέμα.
Άδη το θέμα δεν είναι να το ακούσεις σε πηγαδάκια, αλλά να ακουστεί σε ομιλίες με μεγάφωνα, να αναρτηθούνε πανό και να γίνει βασικό αίτημα. Αυτό ακόμα δεν το έχω δει. Όσες φορές έχω παρακολουθήσει τους αγανακτισμένους (είτε από live streaming, είτε αυτοπροσώπως, είτε διαβάζοντας ιστολόγια και αναρτήσεις) δεν έχω δει αυτό το αίτημα να είναι βασικό.
Θα μου πεις ότι ίσως να μην πρέπει να τεθεί τώρα, αλλά αργότερα. Ίσως. Αλλά αν δεν τεθεί τώρα νομίζω ότι αργότερα θα ξεχαστεί και η Εκκλησία θα μείνει πάλι στο απυρόβλητο.
Είναι μεγάλη συζήτηση το θέμα των αιτημάτων, Πάνο. Για'μένα, καλύτερα θα είναι να μην τεθούν καν, οι συνθήκες δεν ευνοούν. Ποιος θα πρωτοϋποβάλει αίτημα; Η συνέλευση της πλατείας; Άλλες συνελέυσεις; Διάφοροι ανένταχοι -οι περισσότεροι δηλαδή;
Η διαίσθησή μου λέει, κάθετι στην ώρα του. Δεν έχεις άδικο σε αυτό που λες, αλλά προέχει το να ξαναγίνουμε πολίτες, με την κυριολεκτική σημασία της λέξεως.
Μα ήδη από ό,τι διαβάζω κάποιοι έχουνε θέσει αιτήματα. Το ποιο είναι αυτοί δεν το γνωρίζω, υποθέτω οι οργανωτές του όλου κινήματος.
Υγ. Για να γίνουμε πολίτες πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε Παιδεία... Δύσκολο το κόβω.
Post a Comment