«Η τοιαύτη βεβαιότης φαίνεται ημίν ικανή και του Κάτωνος αυτού να κλονήση την αφοσίωσιν εις το καθήκον. Πρώτον ημών έργον, άμα ανελάβομεν την εφορεία, υπήρξε να ζητήσωμεν την ευμενώς παραχωρηθείσαν ημίν παρά του αρμοδίου υπουργού απόλυσιν τέκνου υπουργικού βουλευτού μη τακτικώς προσερχομένου. Τούτο όμως ουδόλως εκώλυσεν αποτυχόντα δήμαρχο, δεν ενθυμούμεθα τίνος δήμου, να προσέλθη εις ημάς την επιούσαν μετά βουλευτικών συστάσεων, ζητών να κενωθή χάριν αυτού θέσις κατεχομένη υπό αρχαίου και ικανωτάτου υπαλλήλου και λέγων ανερυθριάστως ταύτα: "Αυτόν τον διώρισεν ο Κουμουνδούρος· τώρα είναι η σειρά μας ν' ανοίξωμεν και ημείς τα 'μάτια, προ πάντων εγώ, όστις υπηρέτησα μετά ζήλου το κόμμα κατά τας τελευταίας εκλογάς"»
Η Εθνική Βιβλιοθήκη εν έτει 1880.
Αχαχαχαχα, α ρε Ελλάς αθάνατη
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια!
και έλεγα εγώ, πως είμαστε τόσο γάιδαροι οι νεοέλληνες; απλά είναι γονιδιακό μας!
τι κάνεις πάνο;
έλεος με τη διαχρονικότητά μας με τα κόμματα.Δεν μπορούσαμε σε άλλα πράγματα να μείνουμε σταθεροί?
καλό μήνα
Ρία, Περσέα, αρχίζω να πιστεύω ότι είναι στην κουλτούρα μας. Και αυτά πυο ανεβάζω δεν είναι τίποτα, λέει και άλλα, πολλά περισσότερα.
Είπε και ένα καλό ο Ροϊδης: ο Έλληνας έχει ανεπτυγμένο όχι το αίσθημα του νομίμου, αλλά του δικαίου! Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι.
Post a Comment