Friday 25 February 2011

Πέστα χρυσόστομε...



Έναν τέτοιον να είχε το ελληνικό κοινοβούλιο...

Wednesday 16 February 2011

GAMEON 2.0

Πρέπει να ήμουνα περίπου δέκα ετών όταν μπήκα για πρώτη φορά σε "μπιλιαρδάδικο" ή "ηλεκτρονικάδικο" όπως τα λέγαμε τότε. Θυμάμαι είχα σαγηνευτεί από κάποιους που παίζανε δύο παιγνίδια. Το πρώτο είχε έναν ανατολίτη χαρακτήρα, γυμνό από τη μέση και πάνω, που μου θύμιζε τζίνι, και πετούσε φωτιές από τα μάτια του, ήτανε το Karnov. Το δεύτερο είχε έναν πολεμιστή και άλλαζε διάφορα όπλα, σκαρφάλωνε από εδώ, πηδούσε από εκεί, και στο τέλος αντιμετώπιζε έναν δράκο. Ήτανε το Black Dragon. Από τότε με συνεπαίρνουνε τα παιγνίδια.

Τα ίδια συναισθήματα είχα την τύχη να ξανανιώσω σήμερα, μετά από την επίσκεψή μου στη GAMEON 2.0 στην Τεχνόπολη (Γκάζι). Πρόκειται για μία έκθεση ηλεκτρονικών παιγνιδιών, κονσόλων, αφισών, περιοδικών, σχεδίων και όλα τα παραφερνάλια που κουβαλάνε τα παιγνίδια. Ξεκινάει από το (κλασσικό πλέον) Pong και μέσα από τρεις μεγάλες αίθουσες έχεις την ευκαιρία να παρακολουθήσεις την εξέλιξη των παιγνιδιών μέχρι τα πιο σύγχρονα για PS3, X-BOX και την εικονική σφαίρα. Εκεί εμφανίζονται τα πιο γνωστά και κλασσικά παιγνίδια, Tetris, Doom, Mario, Donkey Kong, Tomb Raider, Pac-Man κλπ. Πολύ μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη ήτανε το Sokoban που κόλλησα μαζί του για κανα δύο ωρίτσες. Δυστυχώς έλαμψε δια της απουσίας του ένα από τα καλύτερα παιγνίδια όλων των εποχών (κατά τη γνώμη μου) το Shadow of the beast, αλλά εν τάξει δεν μπορείς να τα έχεις όλα.

Στην τρίτη αίθουσα υπάρχει και η "εικονική σφαίρα" που σου επιτρέπει να παίζεις παιγνίδια λες και τα ζεις. Φοράς κάτι σαν κράνος, μπαίνεις στη σφαίρα και παίζεις το παιγνίδι από εκεί. Αρκετά καλή τεχνολογία αλλά προσωπικώς δεν έζησα το παιγνίδι σαν να ήτανε αληθινό. Κατ' αρχάς δεν υπάρχει καλός ήχος, και ακούς τους άλλους επισκέπτες από δίπλα. Δεύτερον το κράνος δεν εφαρμόζει επ' ακριβώς στα μάτια και στο κεφάλι και έτσι μπορείς και να δεις έξω αλλά και έρχεται φως. Τρίτον η κίνηση στη σφαίρα είναι δύσκολη (αν και μετά από λίγες προσπάθειες συνηθίζεις) και νομίζεις ότι θα πέσεις. Τέταρτον η οθόνη του κράνους ήτανε λίγο θολή και μικρή οπότε δεν βλέπεις το παιγνίδι σε μεγάλες διαστάσεις. Παρ΄ όλα αυτά είναι πολύ θετική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσεις αν επισκεφθείς την έκθεση.

Η είσοδος κοστίζει 10 ευρώ (14 το σ/κ), με ειδικές τιμές για φοιτητές, παιδιά και οικογένειες, και μπορείς να παίξεις απεριόριστα όσο θέλεις.

Thursday 10 February 2011

Γόπες στο πεζοδρόμιο, έξω από τις αφίξεις. Δρόμοι γεμάτοι λακούβες. Ταξί που η πίσω ζώνη δε λειτουργεί. Ταξιτζής να καπνίζει. Διπλοταρίφα. Αχχχ... καταλαβαίνεις ότι επέστρεψες...

Υγ. Γιατί η Guiness είναι πολύ καλύτερη στην Αγγλία από τις ιρλανδέζικες μπυραρίες στην Ελλάδα. Υποτίθεται ότι είναι εισαγόμενη και η γεύση της πρέπει να είναι η ίδια. Ακόμα και αυτό νοθεύετε ρε γαμώτο. Ακόμα και αυτό;