Showing posts with label Δίσκοι. Show all posts
Showing posts with label Δίσκοι. Show all posts
Monday, 13 September 2010
Ark festival
Πήγα σήμερα από το Γκάζι για το Αρκ Φέστιβαλ. Ενδιαφερόμουνα αποκλειστικώς και μόνο για το παζάρι βινυλίων. Στο ταμείο μου λένε να πληρώσω 20 ευρώ. Παιδιά μόνο στα βινύλια θέλω να πάω, τους λέω. Το εισιτήριο είναι ενιαίο, μου λένε. Τα λυπήθηκα, δεν τα έδωσα, μου φανήκανε πολλά τα 20 ευρώ για αυτό που ήθελα να κάνω. Έφυγα. Βάλτε άλλη φορά είσοδο ρε παιδιά για συγκεκριμένες λειτουργίες, θα βολευτεί πολύς κόσμος και εσείς θα βγάλετε κάτι παραπάνω.
Saturday, 22 November 2008
Εικονες από την παγωμένη (και χιονισμένη) Ολλανδία
Για το Jaarbeus που γίνεται στην Ουτρέχτη δύο φορές το έτος τα έχω ξαναπεί, οπότε δε θα τα επαναλάβω (αν και επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως). Σήμερα πετάχτηκα αυθημερόν για τις προκαθορισμένες αγορές, σε μία παγωμένη Ολλανδία και ένα χιονισμένο Άμστερνταμ. Κρίμα που δεν μπόρεσα να μείνω παραπάνω αλλά δεν έλεγε να κάτσω δύο μέρες μόνος μου αν και την επόμενη φορά θα το κάνω διότι οι προσφορές που υπάρχουνε για αγορές δίσκων είναι πάρα πολλές, συν του ότι την Κυριακή ρίχνουνε τις τιμές από όσα απούλητα κομάτια έχουνε μείνει.








(αυτή η τελευταία είναι από το Λονδίνο από τον αέρα, σήμερα το βράδυ όπως επέστρεφα. Διακρίνεται το Greenwich, τα Docklands και αριστερά ο θόλος της χιλιετίας)








(αυτή η τελευταία είναι από το Λονδίνο από τον αέρα, σήμερα το βράδυ όπως επέστρεφα. Διακρίνεται το Greenwich, τα Docklands και αριστερά ο θόλος της χιλιετίας)
Saturday, 5 April 2008
Jaarbeurs - Ουτρέχτη
Για ακόμα μια φορά επισκέφτηκα την Ολλανδία και συγκεκριμένως την Ουτρέχτη, για το δις-ετησίως παζάρι που γίνεται στο εκθεσιακό κέντρο jaarbeurs. Η Ουτρέχτη είναι μια πόλη περίπου μισή ώρα από το Άμστερνταμ και μπορείς να πας με τραίνο από το Άμστερνταμ ή απ' ευεθείας από το schiphol, το αεροδρόμιο του Άμστερνταμ.
Εκεί λοιπόν στην Ουτρέχτη γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) παζάρια της Ευρώπης και ίσως και του κόσμου. Μπορείς στην κυριολεξία να βρεις ο,τιδήποτε, από αντίκες, βιβλία, παλιατζούρες, ό,τι τραβάει η ψυχή σου (την προηγούμενη φορά είχα δει ακόμα και ομοιόματα του Predator και Alien φτιαγμένα εξ' ολοκλήρου από μέταλλο), και φυσικά και δίσκους/cd μουσικής. Φέτος είδα και αυτοκίνητα εποχής να πωλούνται!!!



Εν πάση περπτώσι αυτό που με ενδιέφερε εμένα περισσότερο ήτανε το παζάρι δίσκων, το οποίο από ό,τι γνωρίζω είναι το μεγαλύτερο του κόσμου. Έχει δώδεκα διαδρόμους πάγκων γεμάτους βινύλια, cd, αναμνηστικά, ο,τιδήποτε, που ο καθένας είναι 200-300 μέτρα μακρύς. Για να γυρίσεις όλους τους πάγκους και να ψάξεις το υλικό που αναζητάς, στην κυριολεξία θα σου πάρει ημέρες. Οι δύο ημέρες (Σάββατο 9πμ-6μμ και Κυριακή 10πμ-5μμ) που διαρκεί το παζάρι δεν είναι αρκετές για να εντρυφήσεις σε όλους τους δίσκους που υπάρχουνε εκεί.






Φυσικά ο χώρος είναι διαιρεμένος σε ενότητες, οι μεταλλικοί/ροκ πάγκοι βρίσκονται κυρίως στα δεξιά του χώρου καθώς μπαίνεις στην αίθουσα (τί αίθουσα δηλαδή, ούτε ένα εργοστάσιο δεν είναι τόσο μεγάλο) από το διάδρομο 11, στα αριστερά βρίσκονται τα regge, soul, jazz, ηλεκτρονική μουσική κλπ, ενώ κάπου στο κέντρο βρίσκονται τα rock n roll, goldies, ethnic κλπ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να βρεις rock σε έναν dealer ο οποίος πουλάει κυρίως ιταλική μουσική ας πούμε, γιατί όλο και κάτι θα υπάρχει από εδώ και από εκεί. Έτσι πρέπει να ξοδέψεις χρόνο να δεις που είναι τα πράγματα που σε ενδιαφέρουνε.
Aνάμεσα στους πάγκους μουσικής υπάρχουνε και πάγκοι που συσχετίζονται με διάφορα άλλα αντικείμενα. Αναμνηστικά, χρυσοί δίσκοι, περιοδικά, καλύματα δίσκων, καθαριστικά δίσκων, κουτιά για cd/δίσκους, ραφτά, κονκάρδες, μουσικά όργανα, πικαπ, αφίσες, προσωπογραφίες... τελειωμό δεν έχουνε.


Γενικώς ο χώρος είναι πολύ οργανωμένος. Υπάρχουνε μέρη για να φας αν πεινάσεις

καφετέρια για να πιεις έναν καφέ όταν κουραστείς (που σίγουρα θα κουραστείς αν είσαι δέκα ώρες ορθοστασία)

ακόμα και συγκρότημα που παίζει μουσική, κυρίως country, η οποία ακούγεται ευχαρίστως

Το συνολικό κόστος ενός τριημέρου (δύο νύχτες, τρεις ημέρες) δεν είναι πολύ υψηλό (εξαρτάται πάντοτε από το πόσα θα διαθέσει κάποιος για αγορές). Τα αεροπορικά εισιτήρια κοστίζουνε γύρω στα 150 - 200 ευρώ (αν κλειστούνε δύο-τρεις μήνες πριν, αλλά υπάρχουνε και προσφορές), ξενοδοχείο με διπλό κρεβάτι στην Ουτρέχτη κοστίζει γύρω στα 70 ευρώ τη βραδυά (40 με μονό). Το εισητήριο μετ' επιστροφής στο αεροδρόμιο με τραίνο κοστίζει 14,40. Η είσοδος στο παζάρι κοστίζει 11 ευρώ (18 και για τις δύο ημέρες) το φαγητό είναι γύρω στα 20 και από εκεί και πέρα ό,τι ξοδευτεί το βράδυ (τα ποτά είναι πολύ φθηνά, δύο μπύρες και μία βότκα (που δεν είναι μπόμπα) έχουνε 8 με 10 ευρώ). Βάζω και 50 ευρώ επιπλεόν για ο,τιδήποτε μικροέξοδα (τσιγάρα κλπ).
Σύνολο βγαίνει γύρα στα 450-500 ευρώ για τρεις ημέρες (από Παρασκευή βράδυ μέχρι Κυριακή απόγευμα) χωρίς τις αγορές.
Εκεί λοιπόν στην Ουτρέχτη γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) παζάρια της Ευρώπης και ίσως και του κόσμου. Μπορείς στην κυριολεξία να βρεις ο,τιδήποτε, από αντίκες, βιβλία, παλιατζούρες, ό,τι τραβάει η ψυχή σου (την προηγούμενη φορά είχα δει ακόμα και ομοιόματα του Predator και Alien φτιαγμένα εξ' ολοκλήρου από μέταλλο), και φυσικά και δίσκους/cd μουσικής. Φέτος είδα και αυτοκίνητα εποχής να πωλούνται!!!



Εν πάση περπτώσι αυτό που με ενδιέφερε εμένα περισσότερο ήτανε το παζάρι δίσκων, το οποίο από ό,τι γνωρίζω είναι το μεγαλύτερο του κόσμου. Έχει δώδεκα διαδρόμους πάγκων γεμάτους βινύλια, cd, αναμνηστικά, ο,τιδήποτε, που ο καθένας είναι 200-300 μέτρα μακρύς. Για να γυρίσεις όλους τους πάγκους και να ψάξεις το υλικό που αναζητάς, στην κυριολεξία θα σου πάρει ημέρες. Οι δύο ημέρες (Σάββατο 9πμ-6μμ και Κυριακή 10πμ-5μμ) που διαρκεί το παζάρι δεν είναι αρκετές για να εντρυφήσεις σε όλους τους δίσκους που υπάρχουνε εκεί.






Φυσικά ο χώρος είναι διαιρεμένος σε ενότητες, οι μεταλλικοί/ροκ πάγκοι βρίσκονται κυρίως στα δεξιά του χώρου καθώς μπαίνεις στην αίθουσα (τί αίθουσα δηλαδή, ούτε ένα εργοστάσιο δεν είναι τόσο μεγάλο) από το διάδρομο 11, στα αριστερά βρίσκονται τα regge, soul, jazz, ηλεκτρονική μουσική κλπ, ενώ κάπου στο κέντρο βρίσκονται τα rock n roll, goldies, ethnic κλπ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να βρεις rock σε έναν dealer ο οποίος πουλάει κυρίως ιταλική μουσική ας πούμε, γιατί όλο και κάτι θα υπάρχει από εδώ και από εκεί. Έτσι πρέπει να ξοδέψεις χρόνο να δεις που είναι τα πράγματα που σε ενδιαφέρουνε.
Aνάμεσα στους πάγκους μουσικής υπάρχουνε και πάγκοι που συσχετίζονται με διάφορα άλλα αντικείμενα. Αναμνηστικά, χρυσοί δίσκοι, περιοδικά, καλύματα δίσκων, καθαριστικά δίσκων, κουτιά για cd/δίσκους, ραφτά, κονκάρδες, μουσικά όργανα, πικαπ, αφίσες, προσωπογραφίες... τελειωμό δεν έχουνε.


Γενικώς ο χώρος είναι πολύ οργανωμένος. Υπάρχουνε μέρη για να φας αν πεινάσεις

καφετέρια για να πιεις έναν καφέ όταν κουραστείς (που σίγουρα θα κουραστείς αν είσαι δέκα ώρες ορθοστασία)

ακόμα και συγκρότημα που παίζει μουσική, κυρίως country, η οποία ακούγεται ευχαρίστως

Το συνολικό κόστος ενός τριημέρου (δύο νύχτες, τρεις ημέρες) δεν είναι πολύ υψηλό (εξαρτάται πάντοτε από το πόσα θα διαθέσει κάποιος για αγορές). Τα αεροπορικά εισιτήρια κοστίζουνε γύρω στα 150 - 200 ευρώ (αν κλειστούνε δύο-τρεις μήνες πριν, αλλά υπάρχουνε και προσφορές), ξενοδοχείο με διπλό κρεβάτι στην Ουτρέχτη κοστίζει γύρω στα 70 ευρώ τη βραδυά (40 με μονό). Το εισητήριο μετ' επιστροφής στο αεροδρόμιο με τραίνο κοστίζει 14,40. Η είσοδος στο παζάρι κοστίζει 11 ευρώ (18 και για τις δύο ημέρες) το φαγητό είναι γύρω στα 20 και από εκεί και πέρα ό,τι ξοδευτεί το βράδυ (τα ποτά είναι πολύ φθηνά, δύο μπύρες και μία βότκα (που δεν είναι μπόμπα) έχουνε 8 με 10 ευρώ). Βάζω και 50 ευρώ επιπλεόν για ο,τιδήποτε μικροέξοδα (τσιγάρα κλπ).
Σύνολο βγαίνει γύρα στα 450-500 ευρώ για τρεις ημέρες (από Παρασκευή βράδυ μέχρι Κυριακή απόγευμα) χωρίς τις αγορές.
Saturday, 5 January 2008
Εορτές γεμάτες μέταλλο
Μία από αγαπημένες μου ασχολίες που απολαμβάνω όταν έρχομαι Ελλάδα είναι τα βινύλιά μου, οι δίσκοι που κάθομαι και ακούω με τις ώρες, μπροστά από το τζάκι. Αυτή τη φορά είχα πάνω από 100 δίσκους να ακούσω μέσα σε δέκα ημέρες λόγω των διάφορων αγορών που έκανα, συν κάποιους καινούργιους που προμηθεύτικα από τη νύχτα. Φυσικά δεν πρόλαβα να τους ακούσω όλους, αλλά μερικοί από αυτούς που ξεχώρισα ήτανε και οι παρακάτω

Zarathustra - Perpetual Black Force, μηδενιστικό black metal, απίστευτες συνθέσεις και ήχος.

Dodsferd - Fucking your creation, αυτοκτονικό black από ένα ελληνικό συγκρότημα (μέχρι πριν λίγες μέρες νόμιζα ότι ήτανε Γερμανοί). Ανατριχίλα.

Forgotten Darkness - Nacht aus Blut, ακραίο μανιακό black metal.

October Falls - The Streams of the end, ακουστικές κιθάρες με black metal ξεσπάσματα.

Το τζάκι να καίει, σκοτάδι και black metal.
Έναν άλλο που ξεχώρισα είναι ο Anti - The Insignificance Of Life, ήμουνα σίγουρος ότι είχα βγάλει φωτογραφία αλλά τελικά αποδεικνύεται το αντίθετο. Κορυφαίος δίσκος, καταθλιπτικός ήχος, απίστευτες συνθέσεις. Αν τον βρείτε πάρε τε τον χωρίς δεύτερη σκέψη.

Zarathustra - Perpetual Black Force, μηδενιστικό black metal, απίστευτες συνθέσεις και ήχος.

Dodsferd - Fucking your creation, αυτοκτονικό black από ένα ελληνικό συγκρότημα (μέχρι πριν λίγες μέρες νόμιζα ότι ήτανε Γερμανοί). Ανατριχίλα.

Forgotten Darkness - Nacht aus Blut, ακραίο μανιακό black metal.

October Falls - The Streams of the end, ακουστικές κιθάρες με black metal ξεσπάσματα.

Το τζάκι να καίει, σκοτάδι και black metal.
Έναν άλλο που ξεχώρισα είναι ο Anti - The Insignificance Of Life, ήμουνα σίγουρος ότι είχα βγάλει φωτογραφία αλλά τελικά αποδεικνύεται το αντίθετο. Κορυφαίος δίσκος, καταθλιπτικός ήχος, απίστευτες συνθέσεις. Αν τον βρείτε πάρε τε τον χωρίς δεύτερη σκέψη.
Sunday, 25 November 2007
Παζάρι δίσκων
Σάββατο 24 Νοεμβρίου και επισκέφτηκα ακόμα ένα παζάρι δίσκων, αυτη τη φορά στο Kensington Olympia στο Λονδίνο. Και αυτό διήμερο είναι αλλά σήμερα, Κυριακή, δε θα παώ καθ' ότι το γύρισα όλο εχθές. Ήτανε πολύ μικρότερο του προηγούμενου στην Ουτρέχτη και δεν είχε τόσο underground πράμα αλλά έτσι κι αλλιώς αγόρασα μερικές κλασσικούρες. Κυρίως κάποια Motorhead και Saxon που μου λείπανε. Μεταξύ των άλλων βρήκα και κάποια άλλα που έψαχνα.

Dream Theater - When Dream and Day Unite

Cancer - Black Faith

Xentrix - Shattered Existence

Mystifier - Tormenting the Holly Trinity since 1989. Black Metal από τη Βραζιλία, τα δύο πρώτα τους demo σε βινύλιο.

Mortal Sin - Face of Despair. Thrash metal από την Αυστραλία.

Dream Theater - When Dream and Day Unite

Cancer - Black Faith

Xentrix - Shattered Existence

Mystifier - Tormenting the Holly Trinity since 1989. Black Metal από τη Βραζιλία, τα δύο πρώτα τους demo σε βινύλιο.

Mortal Sin - Face of Despair. Thrash metal από την Αυστραλία.
Tuesday, 20 November 2007
Δίσκοι παντού
Δίσκοι παντού... κατά το γνωστό «κάγκελα παντού».
Το περασμένο σαββατοκύριακο επισκέφτηκα για ακόμα μια φορά την Ολλανδία και συγκεκριμένως την Ουτρέχτη, μία πανέμορφη πόλη μισή ώρα από το Άμστερνταμ. Σκοπός της επίσκεψής μου ήτανε ένα από τα μεγαλύτερα παζάρια στον κόσμο, το Jaarbeurs το οποίο, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και μια τεράστια αίθουσα με πάγκους μουσικής. Το τι μπορείς να βρεις εκεί δε λέγεται· από αυθεντικές εμφανίσεις των Beatles και της Madonna μέχρι το πιο τρελλό βινύλιο που έψαχνες ποτέ. Δυστυχώς είχα ξεχάσει τη φωτογραφική μου μηχανή στο σπίτι και δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφίες του παζαριού. Κάποια από τα βινύλια που αγόρασα όμως είναι και τα παρακάτω

Old Mans Child - box με πέντε βινύλια, για 30 ευρώ. Οι φραγκοφονιάδες στο Μοναστηράκι και στο κέντρο το έχουνε 60.

Wargasm - Why play around, απίστευτη thrashιά από τη Νέα Υόρκη. Αν σου αρέσει το κλασσικό thrash θα καραγουστάρεις.

Haemoth - Vice, Suffering and Destruction, όχι τόσο καλό όσο το Kontamination ή το Satanik Terrorism αλλά ακούγεται πολύ χαλαρά.

Δε νομίζω να χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Ο πιο ακριβός δίσκος που πήρα (17 ευρώ) αλλά και 100 τα αξίζει.

και πάλι όχι τόσο καλός όσο οι άλλοι αλλά τον ήθελα για δισκογραφία.
Και κάποιες κλασσικούρες για να μην ξεχνάμε τις ρίζες


την επόμενη φορά, αντί να δώσε τε τα λεφτά σας στους γύφτους φραγκοφονιάδες σκεφτήτε την Ουτρέχτη, Θα βρείτε απίστευτες τιμές και θα κάνετε και τη βόλτα σας.
Το περασμένο σαββατοκύριακο επισκέφτηκα για ακόμα μια φορά την Ολλανδία και συγκεκριμένως την Ουτρέχτη, μία πανέμορφη πόλη μισή ώρα από το Άμστερνταμ. Σκοπός της επίσκεψής μου ήτανε ένα από τα μεγαλύτερα παζάρια στον κόσμο, το Jaarbeurs το οποίο, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και μια τεράστια αίθουσα με πάγκους μουσικής. Το τι μπορείς να βρεις εκεί δε λέγεται· από αυθεντικές εμφανίσεις των Beatles και της Madonna μέχρι το πιο τρελλό βινύλιο που έψαχνες ποτέ. Δυστυχώς είχα ξεχάσει τη φωτογραφική μου μηχανή στο σπίτι και δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφίες του παζαριού. Κάποια από τα βινύλια που αγόρασα όμως είναι και τα παρακάτω

Old Mans Child - box με πέντε βινύλια, για 30 ευρώ. Οι φραγκοφονιάδες στο Μοναστηράκι και στο κέντρο το έχουνε 60.

Wargasm - Why play around, απίστευτη thrashιά από τη Νέα Υόρκη. Αν σου αρέσει το κλασσικό thrash θα καραγουστάρεις.

Haemoth - Vice, Suffering and Destruction, όχι τόσο καλό όσο το Kontamination ή το Satanik Terrorism αλλά ακούγεται πολύ χαλαρά.

Δε νομίζω να χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Ο πιο ακριβός δίσκος που πήρα (17 ευρώ) αλλά και 100 τα αξίζει.

και πάλι όχι τόσο καλός όσο οι άλλοι αλλά τον ήθελα για δισκογραφία.
Και κάποιες κλασσικούρες για να μην ξεχνάμε τις ρίζες


την επόμενη φορά, αντί να δώσε τε τα λεφτά σας στους γύφτους φραγκοφονιάδες σκεφτήτε την Ουτρέχτη, Θα βρείτε απίστευτες τιμές και θα κάνετε και τη βόλτα σας.
Subscribe to:
Posts (Atom)