Μία από αγαπημένες μου ασχολίες που απολαμβάνω όταν έρχομαι Ελλάδα είναι τα βινύλιά μου, οι δίσκοι που κάθομαι και ακούω με τις ώρες, μπροστά από το τζάκι. Αυτή τη φορά είχα πάνω από 100 δίσκους να ακούσω μέσα σε δέκα ημέρες λόγω των διάφορων αγορών που έκανα, συν κάποιους καινούργιους που προμηθεύτικα από τη νύχτα. Φυσικά δεν πρόλαβα να τους ακούσω όλους, αλλά μερικοί από αυτούς που ξεχώρισα ήτανε και οι παρακάτω
Zarathustra - Perpetual Black Force, μηδενιστικό black metal, απίστευτες συνθέσεις και ήχος.
Dodsferd - Fucking your creation, αυτοκτονικό black από ένα ελληνικό συγκρότημα (μέχρι πριν λίγες μέρες νόμιζα ότι ήτανε Γερμανοί). Ανατριχίλα.
Forgotten Darkness - Nacht aus Blut, ακραίο μανιακό black metal.
October Falls - The Streams of the end, ακουστικές κιθάρες με black metal ξεσπάσματα.
Το τζάκι να καίει, σκοτάδι και black metal.
Έναν άλλο που ξεχώρισα είναι ο Anti - The Insignificance Of Life, ήμουνα σίγουρος ότι είχα βγάλει φωτογραφία αλλά τελικά αποδεικνύεται το αντίθετο. Κορυφαίος δίσκος, καταθλιπτικός ήχος, απίστευτες συνθέσεις. Αν τον βρείτε πάρε τε τον χωρίς δεύτερη σκέψη.
Saturday, 5 January 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
Πολύ "Μαυρίλα" ρε φίλε. Πως την αντέχεις χρονιάρες μέρες; :):):):)
Χεχε, ναι η αλήθεια είναι ότι οι πιο πολλοί που άκουσα ήτανε μαύροι και άραχνοι. Πάντως είχα αγοράσει και κάποια πιο κλασσικά, κυρίως αρκετά από Saxon και Rage, απλώς από αυτούς ήξερα τι να περιμένω :)
Σε ζηλεύω ρε παλιόπουστα :P
Αλλά και εγώ τα ίδια. Βράδυ 31ης Δεκέμβρη μπροστά από το τζάκι, ακούγοντας Odroerir, Der Sturmer, Folkearth και γενικότερα μια φολκ κατάσταση, μαζί με ένα ποτηράκι καλό κόκκινο κρασί του πατέρα... Αυτά είναι.
Για το Ζαρατούστρα, έχω να πω πως το Way Of The Creator είναι όλα τα λεφτά - οι στίχοι κομμάτια από το κεφάλαιο "Για Το Δρόμο Του Δημιουργού" του Ζαρατούστρα...
Τους October Falls ξεχώρισα...
Αυτά είναι όντως :) Πολύ μεγάλη απόλαυση το να ακούς μουσική, όσο πιο ατμοσφαιρική τόσο πιο ευχάριστη.
Πάντως τους στίχους του Way Of The Creator δεν τους είχα προσέξει ποτέ...
Οι October Falls είναι όντως κορυφαίοι. Πραγματικό διαμάντι.
Τους στίχους τους πρόσεξα αμέσως, από τον τίτλο του κομματιού και μόνο... Τον Ζαρατούστρα τον παίζω στα δάχτυλα (τι λέω ρε γαμώτο...)
Οκτόμπερ κατέβασα, μ' αρέσουν.
Κατέβασε και Anti, πραγματικώς αξίζουνε. Καιρό είχα να ακούσω τέτοιο δίσκο.
> Τον Ζαρατούστρα τον παίζω στα δάχτυλα
Το βλέπω στο ιστολόγιό σου :)
Το σκάτωσα τον κώδικα στο προηγούμενο ποστ... Εδώ είναι το κεφάλαιο.
http://ehetlaios.blogspot.com/2007/08/blog-post_06.html
Το θυμάμαι :), το είχα πρςτοδιαβάσει όταν το είχες αναρτήσει.
Post a Comment