Saturday 29 November 2008

Περί σαχλαμάρας


(με τον όρο σαχλαμάρες μεταφράζεται ο όρος bullshit)

"Οι σαχλαμάρες είναι αναπόφευκτες όταν οι περιστάσεις απαιτούνε κάποιον να μιλήσει για κάτι που δεν το κατέχει. Έτσι η παραγωγή σαχλαμάρων τονώνεται κάθε φορά που κάποιος μιλάει για κάτι το οποίο είναι εκτός της γνώσης του. Αυτή η αντίφαση είναι διάχυτη στη δημόσια ζωή, όπου οι άνθρωποι παρακινούνται - είτε λόγω δικής τους επιρρέπειας είτε λόγω της απαίτησης των άλλων - να μιλήσουνε ενδελεχώς για θέματα με τα οποία είναι μόνο μέχρι ενός σημείου σχετικοί."

"... ένας άλλος λόγος είναι η ροπή προς την ειλικρίνεια σε βάρος της ορθότητας. Αντί ο ομιλητής να προσπαθεί να βρει τι ακριβώς συμβαίνει, στρέφεται στο να προσπαθεί να δείξει μια ειλικρινής εικόνα του εαυτού του. Ο ομιλητής έχει πειστεί ότι η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για να την αντιμετωπίσει και έτσι στρέφεται στο να κάνει καλύτερη εντύπωση του εαυτού του."

Ας τα θυμόμαστε αυτά όταν ακούμε πολιτικούς/δημοσιογράφους/κλπ να μιλάνε.

Monday 24 November 2008

Το Λονδίνο μέσα από 3328 φωτογραφίες.

Η αγάπη μου για το Λονδίνο δεν κρύβεται, σε αυτή την πόλη είμαι ζωντανός.



Το είδα στον βιντεάκια.

Saturday 22 November 2008

Masters of Doom: How Two Guys Created an Empire and Transformed Pop Culture


Το τελείωσα σήμερα καθώς επέστρεφα από την Ουτρέχτη και έχω να πω ένα πράγμα. Ουάου! Αυτό το βιβλίο με άγγιξε, μου θύμισε την αδρεναλίνη που ένιωσα όταν πρωτοέπαιξα Doom. Αν είστε εκεί γύρω στα 30 και πρωτοπαίξατε Doom στις αρχές της δεκαετίας του '90, αυτό το βιβλίο σίγουρα θα σας θυμίσει και θα σας μάθει αρκετά πράγματα. Αν τίτλοι όπως Hexen, Heretic, Wolfenstein 3D, Quake, Quake ΙΙ, Doom ΙΙ, Quake Arena, Daikatana σας λένε κάτι τότε πρέπει να το διαβάσετε.

Το βιβλίο αφηγήται την ιστορία πίσω από τη δημιουργία των παραπάνω παιγνιδιών, από την ομάδα της id software, και ιδιαιτέρως την ιστορία των "δύο Γιάννηδων", John Carmack και John Romero. Αρχίζει από την παιδική ηλικία και των δύο και ξεδιπλώνει σιγά σιγά όλες τις πτυχές των χαρακτήρων τους, της δημιουργίας των παιγνιδιών, τη σύγκρουση (αλλά και συσχέτιση) των χαρακτήρων τους και πώς μέσα από αυτή τη σύγκρουση και συσχέτιση δημιουργήθηκαν από τα πιο σημαίνοντα παιγνίδια στην ιστορία των η/υ. Πώς δύο καθημερινά παιδιά καταφέρανε και ζήσανε το αμερικάνικο όνειρο και γίνανε εκατομμυριούχοι. Πώς καταφέρανε και δαμάσανε την (τότε) πρωτόγονη τεχνολογία για να γίνουνε οι σκαπανείς μια ολόκληρης γενιάς πρωτοποριακών παιγνιδιών και τεχνολογιών, μιας ποπ-κουλτούρας που έμελλε να αλλάξει την νοοτροπία των περισσότερων ανθρώπων και τον τρόπο που παίζονται τα παιγνίδια.

Ο Kushner, παίχτης και ο ίδιος shoot 'em up παιγνιδιών και έχοντας ζήσει πολλές από τις ιστορίες που περιγράφει, πέρασε πολλά χρόνια παίρνοντας συνεντεύξεις και ερευνώντας αρχειακό υλικό, ώστε να μπορέσει να αφηγηθεί/διηγηθεί μια ιστορία που είναι σαν να τη ζεις, σαν να ήσουνα εκεί τη στιγμή ακριβώς που συνέβαιναν τα γεγονότα.

Αν ακόμα νιώθετε ένα σκίρτημα και μια νοσταλγία όταν ακούτε ή διαβάζετε για το Doom και τα first person shooters, τότε σίγουρα αυτό το βιβλίο είναι για εσάς.

Εικονες από την παγωμένη (και χιονισμένη) Ολλανδία

Για το Jaarbeus που γίνεται στην Ουτρέχτη δύο φορές το έτος τα έχω ξαναπεί, οπότε δε θα τα επαναλάβω (αν και επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως). Σήμερα πετάχτηκα αυθημερόν για τις προκαθορισμένες αγορές, σε μία παγωμένη Ολλανδία και ένα χιονισμένο Άμστερνταμ. Κρίμα που δεν μπόρεσα να μείνω παραπάνω αλλά δεν έλεγε να κάτσω δύο μέρες μόνος μου αν και την επόμενη φορά θα το κάνω διότι οι προσφορές που υπάρχουνε για αγορές δίσκων είναι πάρα πολλές, συν του ότι την Κυριακή ρίχνουνε τις τιμές από όσα απούλητα κομάτια έχουνε μείνει.









(αυτή η τελευταία είναι από το Λονδίνο από τον αέρα, σήμερα το βράδυ όπως επέστρεφα. Διακρίνεται το Greenwich, τα Docklands και αριστερά ο θόλος της χιλιετίας)

Monday 17 November 2008

Thomas Paine - The Age of Reason


"Θα πρέπει να θυμάσαι, ότι πάντοτε υποστήριζα με ενεργητικότητα το Δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να εκφράζει τη γνώμη του, οσοδήποτε και αν διέφερε από τη δική μου. Διότι αυτός που αρνήται σε κάποιον το δικαίωμα να εκφράσει τη γνώμη του, είναι σκλάβος του εαυτού του, διότι αποκλείει στον εαυτό του την επιλογή της αλλαγής.

Το φοβερότερο όπλο εναντίων των σφαλμάτων οποιουδήποτε είδους είναι ο Λόγος. Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ κάτι άλλο εκτός του Λόγου, και ποτέ δε θα το κάνω."

Έτσι αρχίζει ο Πέιν τη δριμύεια κριτική του κατά της Π. και Κ. Διαθήκης, 200 έτη πριν. Σε 200 κοφτερές σελίδες ενός ακονισμένου βιβλίου ξεδιπλώνει την απάτη του ιουδαϊκού και χριστιανικού ιερατείου κατά του απλού κοσμάκη. Μια απάτη που βασίζεται σε ένα αιμοσταγές βιβλίο γεμάτο ψέματα, μίση, μισαλοδοξία και καταστροφές. 25 αιώνες τώρα αυτό το "ιερό" βιβλίο έχει βυθίσει την ανθρωπότητα στο μίσος και στο αίμα, και ο Πέιν δεν το αφήνει να περάσει απαρατήρητο. Φιλτραρισμένο μέσα από την οξύνοια και τη διορατικότητα του Πέιν, οι απάτες αποκαλύπτονται σιγά σιγά.

Ο Πέιν κάνει κάτι παρόμοιο με αυτό που κάνει και ο Καλόπουλος σήμερα (ή μάλλον, μιας και ο Πέιν είναι πιο παλαιός, ο Καλόπουλος κάνει ότι έκανε και ο Πέιν 200 έτη πριν), αναλύει την Π. και Κ. Δ., βρίσκει αντιφάσεις και παραλογισμούς και τα κριτικάρει. Χωρίς προκαταλήψεις και ιδεολοψία καυτηριάζει την κοροϊδία που έχει στηθεί σε βάρος της ανθρωπότητος και θριαμβεύει ο Λόγος. Αναρωτιέται πώς μπορούνε οι άνθρωποι να παλιμπαιδίζουνε τόσο και να μη βλέπουνε πως τα υποτιθέμενα βιβλία της "αγάπης" κάθε άλλο παρά τέτοια είναι (πού να ήξερε ο Πέιν ότι 200 έτη μετά όχι μόνο ακόμα έτσι είναι τα πράγματα, αλλά ο άνθρωπος έχει καταρρακωθεί ακόμα περισσότερο από τις οργανωμένες θρησκείες).

"Είναι αδύνατο να υπολογίσουμε τον ηθικό ξεπεσμό, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, που έχει επιφέρει το πνευματικό ψεύδος στην κοινωνία μας. Όταν ο άνθρωπος έχει διαφθείρει και εκπορνεύσει τόσο πολύ την αγνότητα του μυαλού του με το να συμμερίζεται δοξασίες που δεν πιστεύει, τότε έχει προετοιμάσει τον εαυτό του για κάθε δυνατό έγκλημα" λέει ο Πέιν προσπαθώντας να εμφυσήσει λογική στα μυαλά των αδαών.

Το "Η εποχή τη Λογικής" χωρίζεται σε δύο τμήματα. Στο πρώτο στηλιτεύεται η Π.Δ. και στο δεύτερο η Κ.Δ. Το μεγαλύτερο βάρος στο δεύτερο μέρος το έχει ρίξει ο Πέιν στην Αποκάλυψη. "Η πιο βδελυρή κακία, η πιο φριχτή κακομεταχείριση και η μεγαλύτερη εξαθλίωση που έχουνε επέλθει στην ανθρωπότητα, έχουνε τις ρίζες τους σε αυτό το πράγμα που λέγεται αποκάλυψη ή εξ αποκαλύψεως θρησκεία. Είναι η πιο επαίσχυντη δοξασία κατά του θείου, η πιο ολέθρια καταστροφή κατά του ήθους, και κατά της ειρήνης και της ευτυχίας, που έχει ποτέ διαδωθεί από τότε που άρχισε να υπάρχει ο άνθρωπος. Είναι καλύτερο, πολύ καλύτερο, να παραδεχτούμε, αν είναι ποτέ δυνατόν, ότι χίλιοι δαίμονες περιφέρονται μαζικώς, και να κηρύσσουμε δημοσίως το δόγμα των δαιμόνων, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουνε, παρά να επιτρέψουμε σε απατεώνες και κακούργους όπως ο Μωυσής, ο Ιησούς, ο Σαμουήλ και οι προφήτες της Βίβλου, να μας πούνε ότι κατέχουνε το λόγο του θεού και να πάρουνε τα εύσημά μας" καταλήγει με αγχίνοια ο Πέιν.

Δε νομίζω ότι πρέπει να πω κι άλλα. Όσοι ενδιαφέρεστε να δείτε πως το οργανωμένο ιερατείο παίζει τάβλι στις πλάτες μας πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο (και όλα του Καλόπουλου). Απλώς κορυφαίο.

Διαφορές Άγγλου και Έλληνα κατά τη διάρκεια εργασίας

Μου ήλθε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, νομίζω ότι με εύθυμο τρόπο αντιπροσωπεύει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη νοοτροπία των δύο χωρών στο χώρο εργασίας.

Άγγλος: Σοβαρά; Απίστευτο! Εντυπωσιακό!
Έλληνας: Πω, πω κουφάθηκα ρε πούστη!

Άγγλος: Δε με απασχολεί ιδιαίτερα το συγκεκριμένο ζήτημα.
Έλληνας: Στ' αρχίδια μου!

Άγγλος: Μου αρέσουν οι προκλήσεις.
Έλληνας: Γαμώ την τύχη μου! Κι άλλη στραβή!

Άγγλος: Δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο εγχείρημα.
Έλληνας: Τι στο διάολο έχω να κάνω εγώ με αυτή την παπαριά!

Άγγλος: Θα είναι δύσκολο να συντονίσουμε τις ενέργειές μας.
Έλληνας: Να πάει να γαμηθεί και να το κάνει μόνος του ο καριόλης!

Άγγλος: Ναι, οπωσδήποτε σήμερα θα μπορέσω να δουλέψω μερικές ώρες παραπάνω.
Έλληνας: Ωραία! Και κερατάς και δαρμένος!

Άγγλος: Δε γνωρίζει ο συνάδελφος το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Έλληνας: Είναι εντελώς μαλάκας!

Άγγλος: Με συγχωρείτε.
Έλληνας: ΕΕ! Εσύ!

Άγγλος: Με συγχωρείτε, κύριε!
Έλληνας: ΕΕ! Εσύ! Ναι, ΕΣΥ ρε μαλάκα!

Άγγλος: Ο προϊστάμενος δεν έμεινε ιδιαίτερα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
Έλληνας: Είστε όλοι άχρηστοι!

Άγγλος: Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να σε εξυπηρετήσω.
Έλληνας: Δε γαμιέσαι λέω εγώ!

Άγγλος: Επιτέλους αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειές της.
Έλληνας: Τι; Πήρε προαγωγή; Αναρωτιέμαι πόσους από το διοικητικό συμβούλιο έχει τσιμπουκώσει!!

Άγγλος: Μήπως θυμάσαι που τοποθέτησες τα έγγραφα που σου έδωσα;
Έλληνας: Τι τα έκανες τα κωλόχαρτα;

Άγγλος: Νομίζω πως η πρότασή σου είναι ανεφάρμοστη.
Έλληνας: Καλά, σκατά έχεις στο μυαλό σου;

Άγγλος: Το νέο αίτημα του για αύξηση απορρίφθηκε.
Έλληνας: Πάλι τα αρχίδια μου πήρε!

Άγγλος: Δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ανέλιξη.
Έλληνας: Θα ψοφήσεις και θα είσαι ακόμα κλητήρας!

Άγγλος: Το φωτοτυπικό έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.
Έλληνας: Πάλι χάλασε η παπαριά!

Άγγλος: Οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι ιδανικότερες.
Έλληνας: Μπουρδέλο έχουμε καταντήσει!

Άγγλος: Ο ανελκυστήρας δε λειτουργεί.
Έλληνας: Από τα σκαλιά και άμα σ' αρέσει!

Πολυτεχνείο

Για να μαντέψω.... πάλι θα τα σπάσουνε όλα οι γνωστοί άγνωστοι.

Saturday 15 November 2008

Τα καινούργια γραφεία

Μέχρι τέλη Δεκεμβρίου η εταιρία που εργάζομαι μετακομίζει από το Liverpool street κοντά στο Moorgate (στην πραγματικότητα θα πάμε κάπου μεταξύ Moorgate και Saint Pauls, δίπλα στο London Wall). Την Παρασκευή πήγαμε να δούμε και να ξεναγηθούμε στα νέα μας γραφεία, τα οποία πρέπει να παραδεχτώ ότι δείχνουνε αρκετά εντυπωσιακά από τον 11κατο όροφο




Thursday 13 November 2008

O Blair και το δημοτικό συμβούλιο

Τον Blair οι περισσότεροι τον γνωρίζετε (φαντάζομαι), είναι ο πρώην πρωθυπουργός της Μ.Β. Ναι αυτός που τώρα παίρνει 200.000 λίρες για κάθε διάλεξη που δίνει ανά τον κόσμο (απορώ, τί έχει να πει και γιατί να θέλει κάποιος να τον ακούσει; Ό,τι ήτανε να πει το είπε στα 8 σχεδόν έτη που ήτανε πρωθυπουργός, δηλαδή τίποτα).

Αυτό που δεν γνωρίζετε είναι ότι έχει προβλήματα με το τοπικό του δημοτικό συμβούλιο διότι έφτιαξε μια πισίνα στο σπίτι του, για την οποία δεν έχει άδεια. Το συμβούλιο έχει αποφανθεί για την απομάκρυνση της πισίνας έξω από το σπίτι και ο Blair δεν μπορεί να τη χρησιμοποιήσει.

Ένας από τους λόγους που λατρεύω τη Μ.Β. είναι διότι εδώ οι άνθρωποι πραγματικώς σκέφτονται διαφορετικώς. Όχι ότι εδώ δεν υπάρχουνε σκάνδαλα ή ότι δε γίνονται απατεωνιές, ας μην τρέφουμε αυταπάτες, βεβαίως και υπάρχουνε αλλά τουλάχιστον υπάρχουνε σε πολύ μικρότερο βαθμό. Πραγματική ισοπολιτεία και ισονομία θα βρεις μόνο στις βορειο-ευρωπαϊκές χώρες. Τη στιγμή που σε κάτι χώρες της πλάκας, όπως η Ελλάδα, οι εφοπλιστές, επίκουροι καθηγητές, δημοσιογράφοι, μεγαλοϊατροί και μεγαλοδικηγόροι είναι κράτος, εδώ ακόμα και ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Βεβαίως στην Ελλάδα οι πολιτικοί που εσείς ψηφίσατε ακόμα συνεχίζουνε να παίζουνε τάβλι στην πλάτη σας χτίζοντας βίλες χωρίς άδεια (για να μην αναφέρω τα σκάνδαλα με Siemens, Ζαχόπουλους, μονή Βατοπεδίου κλπ φαιδρά, που είναι ακόμα χειρότερα, αλλά εκτός θέματος).

Μόνο για διακοπές είναι η Ελλάδα, μόνο για διακοπές.