Για ποιόν λόγο γίνονται απεργίες;
Αν γίνονται διότι ο εργοδότης παρανομεί και πρέπει να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι κεκτημένα δικαιώματα που καταπατούνται (π.χ. μικρότερο ημερομίσθιο από τον κατώτατο μισθό) τότε γιατί δεν καταφεύγουν στη δικαιοσύνη; Αν ο εργοδότης καταπατά κάποια δικαιώματα αυτό σημαίνει ότι γίνεται παρανομία και άρα αρμόδιος για να λύσει αυτή την παρανομία είναι τα δικαστήρια και οι δικαστές.
Αν γίνονται για μέτρα που λαμβάνει μια εταιρεία και που μελλοντικώς θα θέσουν σε κίνδυνο συμβάσεις των εργαζομένων τότε γιατί οι εργαζόμενοι δεν παραιτούνται ομαδικώς και να πάνε σε μια εταιρεία που θα τους προσφέρει περισσότερα; Οι εργαζόμενοι έχουν υπογράψει σύμβαση με τον εργοδότη την οποία και τα δύο μέρη πρέπει να τιμούν. Όταν ο εργοδότης θέλει να κάνει μειώσεις και δεν το δέχονται αυτό οι εργαζόμενοι, μπορούν απλώς να αποχωρήσουν με την καταγγελία της σύμβασης στο χέρι, και να πάρουν την ανάλογη αποζημίωση. Το ίδιο γίνεται και όταν ο εργαζόμενος θέλει π.χ. υψηλότερο μισθό από αυτόν που έχει συμφωνηθεί στη σύμβαση. Αν δεν του τον δίνει η εταιρεία μπορεί να παραιτηθεί.
Αν γίνονται για μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση και θα έχουν καθολικό απόηχο (π.χ. τα μέτρα του μνημονίου) αυτό σημαίνει ότι αν περάσει το νομοσχέδιο θα έχει ψηφιστεί από την πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή των ανθρώπων που έβαλε εκεί μέσα η ψήφος του Ελληνικού λαού. Με αυτή τη λογική οι μειώσεις κατώτατον μισθών είναι απόρροια των αλλαγών που ζητά ο λαός, αφού ο λαός δίνει την εντολή στην κυβέρνηση να πράξει ό,τι αυτή νομίζει σωστό προς ώφελος του λαού. Αν τα μέτρα αυτά είναι ανεπιθύμητα μπορεί τότε η πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές να αντικαταστήσει την κυβέρνηση με κάποια άλλη η οποία και θα τα αντιστρέψει.
Για ποιόν λόγο λοιπόν να γίνει απεργία;
Αν γίνονται διότι ο εργοδότης παρανομεί και πρέπει να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι κεκτημένα δικαιώματα που καταπατούνται (π.χ. μικρότερο ημερομίσθιο από τον κατώτατο μισθό) τότε γιατί δεν καταφεύγουν στη δικαιοσύνη; Αν ο εργοδότης καταπατά κάποια δικαιώματα αυτό σημαίνει ότι γίνεται παρανομία και άρα αρμόδιος για να λύσει αυτή την παρανομία είναι τα δικαστήρια και οι δικαστές.
Αν γίνονται για μέτρα που λαμβάνει μια εταιρεία και που μελλοντικώς θα θέσουν σε κίνδυνο συμβάσεις των εργαζομένων τότε γιατί οι εργαζόμενοι δεν παραιτούνται ομαδικώς και να πάνε σε μια εταιρεία που θα τους προσφέρει περισσότερα; Οι εργαζόμενοι έχουν υπογράψει σύμβαση με τον εργοδότη την οποία και τα δύο μέρη πρέπει να τιμούν. Όταν ο εργοδότης θέλει να κάνει μειώσεις και δεν το δέχονται αυτό οι εργαζόμενοι, μπορούν απλώς να αποχωρήσουν με την καταγγελία της σύμβασης στο χέρι, και να πάρουν την ανάλογη αποζημίωση. Το ίδιο γίνεται και όταν ο εργαζόμενος θέλει π.χ. υψηλότερο μισθό από αυτόν που έχει συμφωνηθεί στη σύμβαση. Αν δεν του τον δίνει η εταιρεία μπορεί να παραιτηθεί.
Αν γίνονται για μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση και θα έχουν καθολικό απόηχο (π.χ. τα μέτρα του μνημονίου) αυτό σημαίνει ότι αν περάσει το νομοσχέδιο θα έχει ψηφιστεί από την πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή των ανθρώπων που έβαλε εκεί μέσα η ψήφος του Ελληνικού λαού. Με αυτή τη λογική οι μειώσεις κατώτατον μισθών είναι απόρροια των αλλαγών που ζητά ο λαός, αφού ο λαός δίνει την εντολή στην κυβέρνηση να πράξει ό,τι αυτή νομίζει σωστό προς ώφελος του λαού. Αν τα μέτρα αυτά είναι ανεπιθύμητα μπορεί τότε η πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές να αντικαταστήσει την κυβέρνηση με κάποια άλλη η οποία και θα τα αντιστρέψει.
Για ποιόν λόγο λοιπόν να γίνει απεργία;