Monday, 2 February 2009

Χιόνι και πάλι

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου, 11 η ώρα το πρωί κολυμβι στη θάλασσα με 35 βαθμούς θερμοκρασία. Κυριακή 11 Φεβρουαρίου, 11 η ώρα το βράδυ, χιόνι στο Λονδίνο με -2 βαθμούς. Αυτό και αν είναι περίεργο...

Από εχθές δεν έχει σταματήσει να χιονίζει. Αυτή τη στιγμή ρίχνει χιόνι με το τουλούμι, το Λονδίνο έχει στην κυριολεξία θαφτεί (αν και όχι πολύ βαθιά) στο χιόνι.







Κουραμάθι - Μαλδίβες

Το Κουραμάθι είναι ένα μικρό νησάκι με μήκος περίπου ένα χιλιόμετρο και πλάτος (στο φαρδύτερό του σημείο) περίπου 300 μέτρα. Βρίσκεται στον κοραλιογενή ύφαλο Rashdoo, στις Μαλδίβες και είναι στην κυριολεξία ένα χωριό από μόνο του. Έχει πάνω γύρω στις 200 "καλύβες", τρία εστιατόρια, ιατρικό κέντρο, μικρή αγορά, μπαράκια, πισίνα (πάντοτε αναρωτιόμουνα τί χρειάζεται μια πισίνα όταν έχεις καταπράσινα θερμά νερά δίπλα σου), γήπεδο τένις, spa και γενικώς ό,τι (νομίζει ότι) χρειάζεται κάποιος για να περάσει καλά στις διακοπές του.




























Συμβουλές και πληροφορίες προς όσους θέλουνε να το επισκεφθούνε

α) Η απ' ευθείας πτήση διαρκεί δέκα ώρες από Λονδίνο. Ταξίδεψα με Sri Lankan airlines. Στα συν είναι ότι είχε απίστευτο φαγητό (πρώτη φορά βλέπω να έχω επιλογή πέντε διαφορετικών φαγητών σε αεροπορική εταιρία!). Στα πλην ότι οι ταινίες που έβλεπες δεν ήτανε interactive.

β) Συμφέρει να είσαι all inclusive που περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Δωρεάν απεριόριστο φαγητό, νερά και ποτά. Συν βατραχοπέδιλα και μάσκα για snorkelling, το υδροπλάνο από το Male στο νησί και πίσω και εισιτήριο για τη βάρκα που σε πάει σε διπλανά νησιά.

γ) Τα νερά είναι πανάκριβα (δέκα δολλάρια το μεγάλο μπουκάλι). Συμφέρει στην τιμή να περιλαμβάνονται όλα (δες το β).

δ) Οι μπρίζες που χρησιμοποιούνε είναι ίδιες με τις μπρίζες της Μ.Β., τουλάχιστον στο village που ήμουνα εγώ.

ε) Αν δεν έχεις κλειστοφοβία συμφέρει να πας στο νησάκι με υδροπλάνο (air taxi). Πηγαίνεις πολύ γρήγορα και αυτό είναι βάλσαμο μετά από δέκα ώρες πτήση, δε θέλεις να χαραμίσεις άλλο χρόνο. Το υδροπλάνο φτάνει σε 20 λεπτά, το ταχύπλοο σε μία ώρα.

στ) Η ανατολική πλευρά του νησιού είναι που έχει το πιο πολύ κύμα αφύ ο αέρας φυσάει από εκεί.

ζ) Η θερμοκρασία τον Ιανουάριο ήτανε γύρω στους 30-35 βαθμούς. Η θάλασσα στη δυτική μερά του νησιού είναι πολύ θερμή (γύρω στους 25-30 βαθμούς), είναι σαν να κάνεις μπάνιο σε χλιαρό νερό. Στην ανατολική είναι λιγότερο θερμή (γύρω στους 25 βαθμούς).

η) Το φαγητό είναι επίσης ακριβό αλλά είναι πολύ εύγευστο. Κάθε μέρα έχουνε διαφορετικές κουζίνες και για ειδικά δείπνα (αστακούς, ινδικό κλπ) πληρώνεις αν θέλεις κάτι παραπάνω. Συμφέρει all inclusive (δες το β).

θ) Οπωσδήποτε χρειάζεσαι αντιηλιακό και γυαλιά ηλίου καθώς και αντικουνουπικό (αυτό κυρίως αν επισκεφτείς διπλανά νησιά).

ι) Η ξέρα του νησιού (μια λωρίδα άμμου στη βόρεια πλευρά του) είναι όλα τα λεφτά. Πιο πολύ από όλο το νησί αυτό μου άρεσε.

ια) Αν είσαι άνθρωπος που του αρέσουνε τα θαλάσσια αθλήματα μπορείς να κάνεις καταδύσεις/νυχτερινές καταδύσεις (κάνουνε και μαθήματα στο νησί), snorkelling, wind surfing, wind sailing και διάφορα άλλα συναφή.

ιβ) Το συνολικό κόστος δεν είναι ιδιαιτέρως ακριβό. Βγαίνει γύρω στις 1500 λίρες το άτομο για μία εβδομάδα με τα πάντα πληρωμένα.

ιγ) Η εποχή των βροχών είναι Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος.

ιδ) Για αναμνηστικά θα πρέπει να επισκεφθείτε το διπλανό νησί, όπου μένουνε οι εντόπιοι Μαλδιβίνοι.

ιε) Στο θέρετρο μπορείτε να πληρώσετε με δολλάρια (το προτιμότερο) καθώς και με ευρώ ή στερλίνες Μ.Β. Προσοχή όμως γιατί το exchange rate που δίνουνε είναι μικρότερο αυτού που ισχύει. Καλό είναι να έχετε κάνει δολλάρια/ευρώ/στερλίνες από πριν. Στα νησιά των ντόπιων μπορείτε να πληρώσετε ή με δολλάρια ή με το τοπικό νόμισμα. Και εννοείται ότι πρέπει να τους κάνετε παζάρια (τους ντόπιους) όταν αγοράζετε πράγματα.

ιστ) Απαγορεύεται αυστηρώς να φέρεις μαζί σου πορνογραφικό και θρησκευτικό υλικό. Όλα αυτά κατάσχονται στο αεροδρόμιο και σου επιστρέφονται κατά την επιστροφή.

ιζ) Δε χρειάζεσαι να βγάλεις βίζα από πριν. Σου τη δίνουνε στο αεροδρόμιο (αν είσαι πολίτης της ΕΕ, για τις άλλες υπηκοότητες δε γωρίζω) την ώρα που φτάνεις και ισχύει για 30 ημέρες.

Monday, 19 January 2009

Carmina Burana @ O2

Πρέπει να ήτανε πριν 18-20 έτη, όταν πρωτάκουσα το Morbid Visions των Sepultura. Εντύπωση μου είχε κάνει τότε μία εισαγωγή κλασσικής μουσικής που ακουγότανε πολύ πρωτόγνωρη στα αυτιά μου, αφού αυτό που περίμενα να ακούσω δεν είχε καμιά σχέση με αυτό που άκουγα. Αν πάση περιπτώση μετά από αρκετό ψάξιμο (τότε δυστυχώς δεν είχαμε το διαδίκτυο σε κάθε σπίτι) έμαθα ότι ήτανε ήτανε το O Fortuna, το πρώτο μέρος της μελοποιημένης συμφωνίας Carmina Burana του Orff. Το περασμένο Σάββατο είχα την τύχη να δω ζωντανά την εκτέλεση της Carmina Burana, μαζί με θεατρικά σκηνικά, στο London O2 (πρώην Millennium Dome).

Η όλη παρουσίαση ήτανε καταπληκτική. Με πάνω από 300 χορευτές, ηθοποιούς, τραγουδιστές και με τη Royal Philharmonic Orchestra και Brighton Festival Chorus and Youth Choir, για μία ώρα περίπου (συν άλλα 40 λεπτά με κάποια κομμάτια του Verdi) μείναμε καθηλωμένοι. Καταπληκτική μεσαιωνική ατμόσφαιρα, μοναχούς που κρατούσανε δάδες, μαγευτικές χορωδίες, γλυκά όργανα, σοπράνους, βαρύτονους και η ιστορία των 24 ποιημάτων να ξετυλίγεται στα μάτια μας (και στα αυτιά μας). Με Μπαροκικές και Αναγεννησιακές μελωδίες, με κουστούμια που θυμίζανε σχέδια του Dave Patchett (και εξώφυλλα των Cathedral) και την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, με έναν τετραόροφο πύργο, ξιφομαχίες, ιππομαχίες, λουόμενες παρθένες, ιπποσύνες και δονκιχωτικά ιδανικά η παράσταση ήτανε μια ωδή στη θεά Τύχη.

Μετά από αυτό ένα είναι σίγουρο, ότι δε θα ξαναχάσω παρόμοιες παραστάσεις.



Saturday, 17 January 2009

Λέτε;

Greece has always been treated as a peripheral eurozone member, not only in geography. Even before last year’s civil unrest, its bonds traded at a significantly higher yield than those of Germany – showing a higher perceived default risk.
...
If the eurozone could find a way to deal with a default, that might confirm the euro’s status as the world’s next reserve currency.
ft.com

The euro pulled back from early gains on Wednesday amid heightened concerns over the fiscal position of economies on the periphery of the eurozone.

Rating agency Standard & Poor’s downgraded Greece’s sovereign debt, citing eroding competitiveness and a rising fiscal deficit.
ft.com

Five-year CDS rose in 242.5 basis points from 241.5 basis points on Friday. This practically means that in order to secure a 10-million euro Greek government bond against a possible payment default of the Greek Government, one should have to pay a 242.500 euro premium. This cost reached 250.000 euro last week, with the episodes and vandalisms in Greece. Greek 10-year yield reached 5.38% compared to 3.18% of the German counterpart.
capital.gr

Για να δούμε και κάτι άλλο. Σύμφωνα με αυτό το διάγραμμα (δολλάριο/ευρώ ισοτιμία) το ευρώ άρχισε να παίρνει τα πάνω του από την πρώτη Δεκεμβρίου του 2008. Έπιασε τη μεγαλύτερη αύξηση στις 17 Δεκεμβρίου (1,44), λίγο πριν τελειώσουνε οι ταραχές στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα άρχισε να πέφτει συνεχώς και τώρα είναι στο 1,32 (έχασε δηλαδή ήδη 12 ευρωλεπτά).

Για να δούμε μερικές λεπτομέρειες.

α) Έχουμε το μεγαλύτερο spread των bonds στην ευρωζώνη, που σημαίνει ότι είμαστε η πιο ασταθής οικονομία (και το μεγαλύτερο ρίσκο).
β) Το ευρώ άρχισε να αποδυναμώνεται (σε σχέση με το δολλάριο) κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στην Ελλάδα.
γ) Το spread αυξήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στην Ελλάδα.
δ) Αν η ευρωζώνη μπορέσει και βρει έναν τρόπο να μη χρεωκοπήσει η Ελλάδα τότε το ευρώ θα γίνει το παγκόσμιο οικονομικό νόμισμα.

Λέτε οι Αμερικανοί να βρήκανε την Ελλάδα την κερκόπορτα της Ευρώπης ώστε να μη χάσει το δολλάριο την παγκόσμια κυριαρχία του; Λέτε τα επεισόδια να είναι ένας τρόπος να πέσει το ευρώ σε σχέση με το δολλάριο, με το να χτυπηθεί η πιο ασταθής οικονομία της ευρωζώνης; Λέτε οι κουκουλοφόροι, που ενώ λένε ότι πολεμάνε τον καπιταλισμό, τελικώς να τον ενισχύουνε;

Γνωρίζουμε όλοι τι σημαίνει παγκόσμιο νόμισμα. Η χώρα που το εκδίδει δε χρειάζεται να παράγει αγαθά, παρά μόνο να τυπώνει χαρτονομίσματα. Ό,τι ακριβώς γίνεται και τώρα με τις ΗΠΑ.

Friday, 16 January 2009

Η ανομία είναι το μείζον πρόβλημα

Πολλά καταμαρτυρούνται στην Ελληνική Αστυνομία εδώ και ένα μήνα, μερικά δικαιολογημένα, άλλα αδικαιολόγητα. Το δυσκολότερο πράγμα σε περίοδο κρίσης είναι να κρατήσει κανείς τη ματιά του καθαρή. Να επιτρέψει στην εμπειρική πραγματικότητα να τον αγγίξει χωρίς να προσφύγει σε προκατασκευασμένα ιδεοληπτικά σχήματα κατανόησης. Δυστυχώς πολλοί δεν το καταφέρνουν. Μερικοί βλέπουν τα όποια απαράδεκτα κρούσματα αστυνομικής βίας και τα εντάσσουν στην εμφυλιοπολεμικής καταβολής αφήγηση περί κρατικής καταστολής, λες και η Ελλάδα παρέμεινε στη δεκαετία του 1950. Άλλοι βλέπουν το παθιασμένο ποτάμι νέων να ξεχύνεται στους δρόμους, διαμαρτυρόμενο για τον παντελώς αναίτιο φόνο του εφήβου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, και επικεντρώνονται στις βίαιες υπερβολές του, χωρίς να θέλουν να ακούσουν την έστω συγκεχυμένη κραυγή αγωνίας που εκφράζει η νεανική οργή και οι ποικιλοτρόπως βίαιες εκδηλώσεις της. Οι μεν βλέπουν μόνο τις σπασμένες βιτρίνες, οι δε νομίζουν ότι αντιπαρατίθενται στο αστυνομικό κράτος του Μανιαδάκη και του Ιωαννίδη.

Όποιος επιμένει στη γνωσιολογική σημασία της εμπειρικής πραγματικότητας, όποιος θέλει να βλέπει την ιδιαιτερότητα των κοινωνικών συμβάντων αποφεύγοντας τους ιδεοληπτικούς νάρθηκες, αντιλαμβάνεται ότι το κυρίαρχο πρόβλημα της χώρας σήμερα, στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, δεν είναι η κρατική καταστολή, ούτε το αστυνομικό κράτος, αλλά τα ακριβώς αντίθετά τους: η διάλυση του κράτους, η διάχυση της ανομίας σε όλη την κοινωνία, η αυξανόμενη ανυποληψία της Αστυνομίας, η γενικευμένη ατιμωρησία. Δυστυχώς δεν είδα πολλούς να διαμαρτύρονται γι αυτά.

Όταν ο νεανίζων ασπρομάλλης συνθέτης λαϊκοπόπ μουσικής, συνοδευόμενος από φίλη του, αγνώστων προσόντων πλην της τηλεοπτικής φήμης της, αρνείται να σταματήσει το πολυτελές τζιπ του σε σχετικό νεύμα της αστυνομίας για έλεγχο και βρίζει τους αστυνομικούς, είναι απλώς θλιβερό. Υπάρχουν, δυστυχώς, και τέτοιο άνθρωποι! Όταν όμως ο ψωνισμένος συνθέτης αρνείται τον έλεγχο και ισχυρίζεται ότι το αυτοκίνητο του παρέχει «άσυλο», τότε το πράγμα σοβαρεύει. Κι όταν δε ο δικηγόρος του, αντί να ζητήσει συγγνώμη για λογαριασμό του πελάτη του, επέκρινε τους αστυνομικούς που έκαναν τη δουλειά τους, υποδεικνύοντας στην αστυνομία, με απίστευτο θράσος, ότι «θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς τον πολίτη», τότε καταλαβαίνουμε ότι η «επώνυμη» ελίτ θεωρεί τον εαυτό της πάνω από το νόμο.

Δεν είναι όμως μόνο η επώνυμη ελίτ που νοιώθει άβολα όταν την ακουμπά ο νόμος. Το ίδιο άβολα νοιώθει και η ανώνυμη μάζα. Εθισμένη στη μικροπαρανομία, μαθημένη να αναζητά συχνά παράτυπους και παράνομους διεξόδους στα «λαϊκά» αιτήματά της, θεωρεί το κράτος δικαίου πολυτέλεια (εκτός φυσικά κι αν το κράτος αυτό κληθεί να προστατεύσει τα δικά της συμφέροντα). Τι ανέκραξαν οι αγριεμένοι οπαδοί του πρώην υπουργού κ.Κεφαλογιάννη στο δικαστήριο του Ρεθύμνου πρόσφατα, όταν είδαν τον προστάτη τους να καταδικάζεται τελεσίδικα για υπόθαλψη χασισοκαλλιεργητή; «Εσένα δεν μπορεί να σε δικάσει η Δικαιοσύνη, μόνο το Ρέθυμνο μπορεί να σε δικάσει» («Καθημερινή», 4/1/2009)! Οι θεσμοί του κράτους δικαίου είναι πολύ μικροί για να δικάσουν τους λαοπρόβλητους κοτζαμπάσηδες. Μόνο ο «λαός» ξέρει να απονέμει δικαιοσύνη…

Αν νομίζετε ότι το δείγμα μου είναι περιορισμένο, ξανασκεφτείτε το. Τα ειδοποιητήρια του υπουργείου Οικονομικών προς 12000 πυρόπληκτους της Πελοποννήσου και της Εύβοιας να καταθέσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τα επιδόματα που έλαβαν μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, ειδάλλως θα πρέπει να επιστρέψουν τα επιδόματα, συνάντησε καθολική αντίδραση όχι μόνο από τους θιγόμενους, αλλά κι από τοπικούς ηγέτες. «[Είμαστε] κατηγορηματικά αντίθετοι», δήλωσε ο νομάρχης Ηλείας κ.Καφύρας. «Δεν πρέπει να παρθεί πίσω το έκτακτο επίδομα από κανένα Ηλείο, ασχέτως υπερβολών και λαθών […]» («Καθημερινή», 23/10/2008). Το ενδιαφέρον εδώ δεν είναι ότι το πιθανό γεγονός ότι εισπράχθηκαν βοηθήματα δύο και τρεις φορές από το ίδιο άτομο ή την ίδια οικογένεια ουδόλως απασχολεί τον αξιότιμο νομάρχη. Το ανατριχιαστικά ενδιαφέρον είναι ότι κάποιος που ασκεί έννομη εξουσία υπερασπίζεται δημοσίως την παρανομία!

Θα μπορούσα να συνεχίσω με πολλά άλλα παραδείγματα - όπως τον πρόσφατο προπηλακισμό αστυνομικών (τρεις τραυματίες και τρία σπασμένα περιπολικά) από κατοίκους των Ζωνιανών, όταν η αστυνομία επεδίωξε να συλλάβει έναν κάτοικο του διεθνώς διακεκριμένου για την ποιότητα της καννάβεως χωριού, ως ύποπτο για ανθρωποκτονία συγχωριανού του – αλλά θα γίνω κουραστικός. Αυτό που βιώνουμε όλοι όσοι δεν έχουμε τα μάτια κλειστά και δεν έχουμε κυριευθεί από ιδεοληπτικές κρίσεις, είναι η διευρυνόμενη ανομία και η εκλογίκευσή της, η προσπάθεια όχι μόνο για την περιθωριοποίηση αλλά και για την απονομιμοποίηση της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης.

Όσα στραβά κι αν έχουν οι θεσμοί προστασίας της έννομης τάξης (και σίγουρα έχουν πολλά – πρόσφατα είδαμε τις συλλήψεις επί το πλείστον αθώων πολιτών από την Αστυνομία μετά το πέρας διαδήλωσης), είναι οι μόνοι που έχουμε σε μια δημοκρατία. Ο δικαιολογημένος θυμός που νοιώθουν όσοι φωνάζουν «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» δεν θάπρεπε να τους κάνει να ξεχνάνε ότι χωρίς τους «μπάτσους» δεν υπάρχει κράτος δικαίου. Χωρίς τους τρεις αστυνομικούς που είχαν το αξιοζήλευτο θάρρος να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας, ο κ.Κεφαλογιάννης θα μας κοίταζε ακόμη αφ΄ υψηλού περιαυτολογώντας για την «πεντηκονταετή προσφορά» του. Χωρίς μια αποτελεσματική και αξιέμπιστη Αστυνομία κυριαρχεί η άλογη και ουδαμού υπόλογη θέληση του ισχυρότερου. Η απαξίωση του κράτους των «μπάτσων» οδηγεί σταθερά στο κράτος των «Ζωνιανών». Μερικοί «μπάτσοι» ενίοτε είναι «γουρούνια», ενώ άλλοι, πολύ πιο σπάνια, γίνονται «δολοφόνοι», αλλά δείξτε μου εσείς μια επαγγελματική κατηγορία που δεν έχει αντίστοιχα κακές πρακτικές. Θα φωνάζαμε ποτέ «γιατροί, γουρούνια, δολοφόνοι» εξαιτίας θανατηφόρων ιατρικών λαθών; Τα πραγματικά ερωτήματα είναι: πως θα δημιουργήσουμε αποτελεσματικούς και υπόλογους διωκτικούς μηχανισμούς με υψηλό επαγγελματισμό; Και πως οι διωκτικοί μηχανισμοί θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών;

Του Χαρίδημου Τσούκα.

Thursday, 15 January 2009

Ρεζίλια

Δεν ενδιαφέρεται για τις Ολυμπιακές Αερογραμμές
η Qatar Airways


Η Qatar Αirways, διά του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Αλί αλ Ράις, ανακοίνωσε χτες, Δευτέρα, ότι δεν κατέθεσε προσφορά για τις Ολυμπιακές Αερογραμμές.

«Ποτέ δεν καταθέσαμε προσφορά», δήλωσε από το Ντουμπάι ο κ. Ράις επισημαίνοντας ότι η εταιρεία του Κατάρ «ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την απόκτηση άλλης αεροπορικής εταιρείας ή άλλων εταιρικών σχημάτων».

Όπως σημειώνει η εφημερίδα Τα Νέα, ο εκπρόσωπος της αεροπορικής εταιρίας υποβάθμισε εντελώς την όλη υπόθεση, σημειώνοντας πως η προσφορά έφτασε στην εταιρεία από την ελληνική κυβέρνηση, χωρίς η Qatar να έχει εκδηλώσει προηγουμένως κάποιο ειδικό ενδιαφέρον.

Η δήλωση αυτή του εκπροσώπου της Qatar προκάλεσε αναστάτωση στο κυβερνητικό επιτελείο. Ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κ.Χατζηδάκης, που χειρίστηκε τις πρώτες δύο φάσεις του διαγωνισμού για την Ολυμπιακή, από τις Βρυξέλλες όπου βρισκόταν, ανέφερε μέσω κύκλων του ότι ο διαγωνισμός εξελίσσεται με συμβούλους αποκρατικοποίησης εγνωσμένου κύρους (Lazard, Εθνική Τράπεζα, Εμπορική Τράπεζα, Αlpha Βank) που δεν αμφισβητούνται, ούτε υπάρχει κανείς που να θεωρεί ότι θα έδιναν στη δημοσιότητα μια λίστα ενδιαφερόμενων που δεν θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.

Εκπρόσωποι της Qatar στην Ελλάδα απαντώντας στα σχόλια αυτά ανέφεραν ότι «η απλή παραλαβή του ενημερωτικού φακέλου για την πώληση της Ολυμπιακής δεν συνιστά ενδιαφέρον», προσθέτοντας πως η εταιρεία του Κατάρ πέραν της παραλαβής του φακέλου αυτού ουδέποτε κατέθεσε οποιαδήποτε προσφορά για την Ολυμπιακή (δεν συμμετείχε καν στη φάση των μη δεσμευτικών προσφορών).

Οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της Qatar δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα των Αραβικών Εμιράτων «Νational», στην ηλεκτρονική έκδοση της «Washington Ρost» και στο πρακτορείο Reuters. Στη «Νational» συνοδεύονται και από σχόλιο του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας Ιnnovation Αnalysis Group, Αντιον Σόνλαντ, όπου μεταξύ άλλων επισημαίνεται: «Η Qatar είναι μία σύγχρονη εταιρεία και οποιαδήποτε σχέση με την Ολυμπιακή θα μπορούσε να βλάψει την εικόνα της. Το όνομα Ολυμπιακή είναι νεκρό, όπως και η αρχαία Ελλάδα».

Όπως σημειώνει η εφημερίδα, η συμμετοχή της Qatar Αirways στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής ήταν ένα από τα βασικά ζητήματα που υπήρχαν στην ατζέντα του πρωθυπουργού, κατά την επίσημη επίσκεψή του στο αραβικό εμιράτο στις 26 Οκτωβρίου. Υπενθυμίζεται ότι το ασφυκτικό πολιτικό κλίμα που αντιμετώπιζε τότε ο κ. Καραμανλής και είχε οδηγήσει λίγες ημέρες νωρίτερα στην απομάκρυνση του Θοδ.Ρουσόπουλου από το Μαξίμου και την κυβέρνηση, τον ανάγκασε να ανατρέψει το πρόγραμμά του. Ακύρωσε το προγραμματισμένο ταξίδι του στο Πεκίνο, αλλά το πρόγραμμα για την επίσκεψη στο Κατάρ δεν άλλαξε - και αυτό είχε συνδεθεί άμεσα, από επιτελικά κυβερνητικά στελέχη, με την προσπάθεια να «κλειδώσει» μια συμφωνία μεταβίβασης της Ολυμπιακής στην Qatar Αirways.

Από το βήμα.

Φαίνεται ότι η νεοελληνική κυβέρνηση νομίζει ότι οι πολίτες της είναι Ζουλού και προσπαθεί να δουλέψει τους ιθαγενείς