Χριστουγεννιάτικο πάρτυ

Την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου έγινε το καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο πάρτυ της εταιρίας που εργάζομαι. Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση είναι το χιούμορ των Βρετανών (κάτι που δυστυχώς πολλοί δεν μπορούνε να το εκτιμήσουνε). Πριν το πάρτυ ο head of finance μοίραζε ένα χαρτί με τις προβλέψεις του χριστουγεννιάτικου πάρτυ 2007. Ο καθένας μπορούσε να συμπληρώσει ό,τι όνομα ήθελε, να μπει στην κλήρωση με δύο στερλίνες και να κερδίσει στο τέλος (αν οι προβλέψεις του ήτανε σωστές) όλο το ποσό που συγκεντρώθηκε :) Ανάμεσα στις προβλέψεις υπήρχε πρόβλεψη για το ποιος είναι πιο πιθανόν να...

... φτάσει τελευταίος
... να φωνάζει δυνατά
... να ξοδέψει όλο το χρόνο του στην υποστήριξη πελατών
... να είναι ο πιο μεθυσμένος
... να πάει σε στριπτιτζάδικο μετά το τέλος του απογεύματος

και αρκετά άλλα που τα παραθέτω στην παρακάτω φωτογραφία (τα ονόματα έχουνε σβηστεί)



Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ το βρήκα αρκετά διασκεδαστικό :) Απίστευτο βρετανικό χιούμορ!

Και μια γελοιογραφία μου που σχεδίασε κάποιος στο πάρτυ

Here comes another bubble

Το πρωτοείδα εδώ και μου άρεσε αρκετά.

Αν και δε νομίζω να επέλθει και άλλη φούσκα στο ΙΤ τώρα σύντομα, έχει το νόημά του. Τα "σπασικλάκια" (βλέπε geeks) θα καταλάβουνε :)



Here Comes Another Bubble - video powered by Metacafe

Βέλγιο, Βρυξέλες, Βίργη και JavaPolis

Πριν από μία εβδομάδα επισκέφτηκα για ακόμα μια φορά το Βέλγιο και συγκεκριμένως την Αμβέρσα για το ετήσιο συνέδριο JavaPolis, το μεγαλύτερο σε όλη την Ευρώπη. Γύρω στους 3500 Java developers μαζευτήκανε για να ενημερωθούνε, να ανταλλάξουνε ιδέες και να δικτυωθούνε με άλλους επαγγελματίες του χώρου.

Φυσικά δε λείψανε και τα μικρά ταξιδάκια σε άλλες πόλεις όπως οι Βρυξέλες και η Βίργη. Γευτήκαμε τις βελγικές μπύρες, δοκιμάσαμε τα παραδοσιακά τους φαγητά και διασκεδάσαμε μέχρι το πρωί. Ας είναι καλά η κατάλληλη παρέα.


Ξωτικό με σφενδόνα, από έκθεση γλυπτών πάγου στη Βίργη.


Σκελετός δεμένος με αλυσίδες στον τοίχο. Από την ίδια έκθεση.




Βίργη (Bruges)


JavaPolis


Χιονάνθρωπος χιονόμπαλα με πατίνι χιονιού αναποδογυρισμένος. Φτιαγμένος από σοκολάτα.

Burzum - Dunkelheit

Το μοναδικό επίσημο βίντεο των Burzum, κυκλοφορημένο το 1996.

Παγωμένη μουσική, παραμορφωμένα riffs, αργός, βασανιστικός και ογκώδες ήχος. Ονειρικά πλήκτρα, κολασμένα γρυλίσματα. Ανατριχίλα, ψύχος, ρίγος.


Όταν πέφτει η νύχτα
αγκαλιάζει τον κόσμο
με αδιαπέραστο σκοτάδι.
Ανέρχεται ψύχος
από τη γη
και διαπερνάει τον αέρα
Ξαφνικώς...
Η ζωή παίρνει νέο νόημα.





When night falls
She cloaks the world
In impenetrable darkness
A chill rises
From the soil
And contaminates the air
Suddenly...
Life has new meaning

Το μέρος που εργάζομαι

Βράδυ Σαββάτου στο Liverpool Street, σχεδόν άδειο (καμία σχέση με τις καθημερινές που σφήζει από ζωή), όμορφο, κρύο, μοναχικό. Γι' αυτό λατρεύω το Λονδίνο.

Βόλτα στο applestore

Έχοντας σχεδον τελειώσει το Neverwinter Nights σκέφτηκα να πάω μια βόλτα μέχρι το Applestore στη Regent Street για να πάρω καινούργιο παιγνίδι. Θυμήθηκα ότι σήμερα ήτανε μέρα χωρίς αυτοκίνητα στο κέντρο του Λονδίνου και έτσι πήρα τη φωτογραφική μου για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες. Είχε πάρα πολύ κόσμο πρώτη φορά είδα τόσους πολλούς μαζεμένους στην Oxford και Regent street.

Oxford street προς Marble Arch



Oxford Street προς Tottenham Court Road



Δε λείψανε βεβαίως και οι κλασσικοί πλανώδιοι. Village disco.



Regent Street προς Picadilly, μπροστά από το Applestore



Στο γυρισμό επέστρεψα από τα λιγοσύχναστα στενά

25 Νοεμβρίου, ιεροπραξία στους Στύλους του Ολυμπίου Διός

«Ω Ζευ πάτερ Ζευ, σον μεν ουρανού κράτος,
συ δ' έργ' επ' ανθρώπων οράς,
λεωργά και θεμιστά,
συ δε θηρίων, ύβρις τε και δίκη μέλει.»

Με αυτά τα λόγια ο λυρικός ποιητής Αρχίλοχος άρχιζε τον ύμνο του προς το θεό Ζήνα πριν 2.600 ετη. Την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007 στους στύλους του Ολυμπίου Διός, ο ύπατος των θεών υμνήθηκε ξανά μετά από 1.600 έτη. Τιμήθηκε και δοξάστηκε, λατρεύτηκε και πάλι από όσους δεν ξεχνούνε και αισθάνονται Έλληνες. Πέρυσι είμασταν λίγοι, φέτος περισσότεροι, του χρόνου ακόμα πιο πολλοί. Οι θεοί μας ζούνε ξανά. Τιμή και μνήμη.

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παραβρεθώ οπότε οι φωτογραφίες που παραθέτω είναι από το δικτυακό τόπο του τοξόλυρου. Ελπίζω του χρόνου να μπορέσω να είμαι κι εγώ εκεί.

Παζάρι δίσκων

Σάββατο 24 Νοεμβρίου και επισκέφτηκα ακόμα ένα παζάρι δίσκων, αυτη τη φορά στο Kensington Olympia στο Λονδίνο. Και αυτό διήμερο είναι αλλά σήμερα, Κυριακή, δε θα παώ καθ' ότι το γύρισα όλο εχθές. Ήτανε πολύ μικρότερο του προηγούμενου στην Ουτρέχτη και δεν είχε τόσο underground πράμα αλλά έτσι κι αλλιώς αγόρασα μερικές κλασσικούρες. Κυρίως κάποια Motorhead και Saxon που μου λείπανε. Μεταξύ των άλλων βρήκα και κάποια άλλα που έψαχνα.


Dream Theater - When Dream and Day Unite


Cancer - Black Faith


Xentrix - Shattered Existence


Mystifier - Tormenting the Holly Trinity since 1989. Black Metal από τη Βραζιλία, τα δύο πρώτα τους demo σε βινύλιο.


Mortal Sin - Face of Despair. Thrash metal από την Αυστραλία.

Δίσκοι παντού

Δίσκοι παντού... κατά το γνωστό «κάγκελα παντού».

Το περασμένο σαββατοκύριακο επισκέφτηκα για ακόμα μια φορά την Ολλανδία και συγκεκριμένως την Ουτρέχτη, μία πανέμορφη πόλη μισή ώρα από το Άμστερνταμ. Σκοπός της επίσκεψής μου ήτανε ένα από τα μεγαλύτερα παζάρια στον κόσμο, το Jaarbeurs το οποίο, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και μια τεράστια αίθουσα με πάγκους μουσικής. Το τι μπορείς να βρεις εκεί δε λέγεται· από αυθεντικές εμφανίσεις των Beatles και της Madonna μέχρι το πιο τρελλό βινύλιο που έψαχνες ποτέ. Δυστυχώς είχα ξεχάσει τη φωτογραφική μου μηχανή στο σπίτι και δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφίες του παζαριού. Κάποια από τα βινύλια που αγόρασα όμως είναι και τα παρακάτω


Old Mans Child - box με πέντε βινύλια, για 30 ευρώ. Οι φραγκοφονιάδες στο Μοναστηράκι και στο κέντρο το έχουνε 60.


Wargasm - Why play around, απίστευτη thrashιά από τη Νέα Υόρκη. Αν σου αρέσει το κλασσικό thrash θα καραγουστάρεις.


Haemoth - Vice, Suffering and Destruction, όχι τόσο καλό όσο το Kontamination ή το Satanik Terrorism αλλά ακούγεται πολύ χαλαρά.


Δε νομίζω να χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Ο πιο ακριβός δίσκος που πήρα (17 ευρώ) αλλά και 100 τα αξίζει.



και πάλι όχι τόσο καλός όσο οι άλλοι αλλά τον ήθελα για δισκογραφία.

Και κάποιες κλασσικούρες για να μην ξεχνάμε τις ρίζες




την επόμενη φορά, αντί να δώσε τε τα λεφτά σας στους γύφτους φραγκοφονιάδες σκεφτήτε την Ουτρέχτη, Θα βρείτε απίστευτες τιμές και θα κάνετε και τη βόλτα σας.