Αυτή τη φορά αποφάσισα να κάνω περισσότερα πράγματα· περισσότερες επισκέψεις σε μνημεία και να δοκιμάσω (επι τέλους) τη γαλλική κουζίνα (που βγήκε ακριβή, γύρω στα 30 ευρώ το άτομο). Έχουμε και λέμε λοιπόν
Πύργος του Άιφελ και ταξείδι με το πλοίο κατά μήκος τους Σηκουάνα: Δε με ενθουσίασε (και πάλι) ο πύργος του Άιφελ. Ούτε αυτή τη φορά μπόρεσα να ανεβώ πάνω (τεράστιες ουρές) και αρκέστηκα σε λίγες μόνο φωτογραφίες. Εν αντιθέσι το ταξίδι με το πλοιάριο μου άρεσε περισσότερο καθώς είχα την ευκαιρία να δω το Παρίσι από μια άλλη οπτική γωνία. Κόστος ταξειδιού με πλοιάριο 11 ευρώ (8 αν είχες κάνει το γύρο του Παρισιού με τα τουριστικά λεωφορεία της ίδια εταιρίας και είχες κρατήσει το απόκομα).
Επίσκεψη στο μουσείο του Λούβρου. Εν τάξει, σε πιάνει λίγο η ψυχή σου με αυτά που έχουνε κατακλέψει από την Ελλάδα (και τον υπόλοιπο κόσμο) αλλά τί να κάνεις... η επίσκεψη αξίζει. Πάρα πολλά ελληνορωμαϊκά ευρήματα, κάποια πολύ γνωστά (Νίκη της Σαμοθράκης, Αφροδίτη της Μήλου) και κάποια όχι και τόσο. Επίσης τεράστιες συλλογές με αιγυπτιακά και ανατολικά (Μεσοποταμία, Περσία κλπ) ευρήματα καθώς και τεράστια πινακοθήκη στον πάω όροφο (όπου βρίσκεται και η Μόνα Λίζα). Φωτογραφίες της Μόνας Λίζας και της Αφροδίτης της Μήλου δεν μπόρεσα να βγάλω καθώς γινότανε στην κυριολεξία πατείς με πατώ σε. Είσοδος μουσείου 9 ευρώ.
Επίσκεψη στην Παναγία των Παρισίων. Δε φημίζομαι για τις χριστιανικές μου πεποιθήσεις αλλά ήθελα να την επισκεφτώ. Νομίζω ότι ήτανε το καλύτερο αξιοθέατο. Ανεβαίνεις στην κορυφή (400 σκαλιά, δεν υπάρχει ανελκυστήρας, ευτυχώς όμως κάνει διαλείμματα) και από εκεί βλέπεις όλο το Παρίσι. Είναι καταπληκτικής αρχιτεκτονικής ναός. Υπάρχουνε κάτι τεράστιες καμπάνες βάρους αρκετών τόνων (η βαρύτερη ζυγίζει 13 τόνους), παντού, στο εξωτερικό μέρος, υπάρχουνε αποκρουστικά και τρομακτικά αγαλματίδια (αναρωτιέμαι γιατί να έχουνε βάλει τέτοια στο ναό, ίσως να θέλανε να τρομάξουνε τους πιστούς και να τους κάνουνε να προσέλθουνε στο χριστιανισμό), πολύ υψηλές οροφές, και γενικώς σου δίνει μία πολύ επιβλητική αίσθηση. Η είσοδος στο ναό είναι δωρεάν (στο τέλος δίνεις ό,τι θέλεις) αλλά η ανάβαση στην κορυφή του κοστίζει 7,5 ευρώ. Το συστήνω ανεπιφυλάκτως σε όλους, ειδικά αν είναι βράδυ είναι μοναδική εμπειρία.
Δίπλα σχεδόν στο ναό (στην απέναντι όχθη, ο ναός είναι χτισμένος πάνω σε νησάκι) υπάρχουνε κάτι στενωποί γεμάτες με εστιατόρια (πάρα πολλά ελληνικά εστιατόρια και σουβλατζίδικα, μέτρησα εφτά), με καφετέριες, μπαράκια και πολλή νυχτερινή ζωή. Πολύ καλή γαλλική κουζίνα· δοκίμασα πόδια βατράχων (πολύ γευστικά) και σαλιγκάρια (είχα ξαναφάει αλλά ποτέ δε λέω όχι σε διαφορετικές συνταγές). Γενικώς οι Γάλλοι έχουνε ωραία κουζίνα, το καλύτερό τους πιάτο είναι η πάπια θα έλεγα.
Επίσκεψη στο Montmarte (το βουνό του θεού Άρεως), δεν μπήκαμε μέσα, απλώς ανεβήκαμε μέχρι πάνω (είναι χτισμένος πάνω σε λόφο) όπου έχεις πάλι θέα όλο το Παρίσι. Επίσης αρκετά επιβλητικός ναός.
Επίσκεψη στο Πάνθεον, όπου είναι το κοιμητήριο όλων των σπουδαίων και τρανών Γάλλων (μεταξύ των άλλων βλέπεις και τον τύμβο του Βολταίρου).
Γενικώς αυτή τη φορά μου άρεσε περισσότερο το Παρίσι αν και έκατσα μόνο δύο νύχτες. Δεν πρόλαβα να δω τις Βερσαλίες, να πάω στο Pere Lachaise, να πάω στη Disneyland (αν και με 80 ευρώ είσοδο θα το σκεφτώ πολύ) και να παρακολουθήσω παράσταση στο Moulen Rouge. Ελπίζω την επόμενη φορά.
Α... εντύπωση μου έκανε ότι δεν είδα χοντρούς Γάλλους στο δρόμο. Γενικώς δεν είδα χοντρούς ανθρώπους, εκτός από δύο τρεις μετανάστριες που το έτρωγαν το φαγάκι τους. Είναι απίστευτο, αλλά δεν υπάρχουνε εύσωμοι στη Γαλλία. Και επίσης, μου έκανε εντύπωση το πόσο ανοργάνωτοι είναι οι Γάλλοι, μισή ώρα πριν αναχωρήσει το τραίνο για Λονδίνο, δεν είχανε ανοίξει ακόμα τις πύλες αναχώρησης με αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε ένα τέταρτο.
No comments:
Post a Comment