Μαμά Ελλάδα 2

Η υπόθεση είναι η εξής "Η κυβέρνηση πουλάει την Ακρόπολη στην Εκκλησία για να γίνει... καζίνο. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, μάρτυρες της συναλλαγής, βγαίνουν από τους τάφους τους και προσπαθώντας να σώσουν την Ακρόπολη μπλέκουν στα δίχτυα της σύγχρονης... ξεχαρβαλωμένης Ελλάδας.

Στο δρόμο τους συναντούν τον επικοινωνιακό πολιτικό, την αδίστακτη δημοσιογράφο, τον κακο-εκπαιδευμένο μπάτσο, την 15χρονη επαναστάτρια, και τέλος, την Τηλεόραση στην τελική μάχη με τους παπάδες για την κηδεμονία της Μαμάς Ελλάδας."

Σήμερα το είδα στο θέατρο Χώρα, στην Κυψέλη. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά, μέσα σε μίαμιση περίπου ώρα ξεδιπλώνεται όλη η σημερινή νοοτροπία του νεοέλληνα. Θα μου πείτε "καλά ήθελες και θεατρική παράσταση για να το καταλάβεις;". Όχι, αλλά καλό είναι να βλέπεις την ξεφτίλα μας και από μια εύθυμη σκοπιά που και που.

Μου άρεσε πάρα πολύ η ηθοποιία του Λευτέρη Ελευθερίου, νομίζω ότι ο άνθρωπος αυτός έχει πάρα πολύ ταλέντο. Είσοδος 17 ευρώ, 12 φοιτητικό. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ, και εδώ.

The curious case of Benjamin Button

Διάβασα σήμερα το βιβλίο The curious case of Benjamin Button, του Scott Fitzgerald, και το πρώτο πράγμα που μου ήλθε στο μυαλό ήτανε "πώς καταφέρανε και 50 σελίδες τις κάνανε δυόμιση ώρες έργο;". Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία είναι πολύ διαφορετική από την ταινία· νυμφεύεται νωρίς και κάνει έναν υιό, ζει με τον υιό του όταν αρχίζει και μικραίνει, ο πατέρας του ποτέ δεν τον παρατάει, χωρίζει με τη σύζυγό του και αυτή πηγαίνει να ζήσει στην Ιταλία κλπ.

Πάντως μου άρεσε πολύ το ύφος και ο τρόπος γραφής του Fitzgerald, σε μέρη χιουμοριστικός και σε μέρη σοβαρός αλλά και καυστικός. Εκτός αυτού διαβάζοντάς τον ανακάλυψα και άλλα έργα με παρόμοια θεματολογία (αντίστροφο γήρας) όπως το The confessions of Max Tivoli, του Greer, όπως και το The body του Kureishi.