Διάβασα σήμερα το βιβλίο The curious case of Benjamin Button, του Scott Fitzgerald, και το πρώτο πράγμα που μου ήλθε στο μυαλό ήτανε "πώς καταφέρανε και 50 σελίδες τις κάνανε δυόμιση ώρες έργο;". Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία είναι πολύ διαφορετική από την ταινία· νυμφεύεται νωρίς και κάνει έναν υιό, ζει με τον υιό του όταν αρχίζει και μικραίνει, ο πατέρας του ποτέ δεν τον παρατάει, χωρίζει με τη σύζυγό του και αυτή πηγαίνει να ζήσει στην Ιταλία κλπ.
Πάντως μου άρεσε πολύ το ύφος και ο τρόπος γραφής του Fitzgerald, σε μέρη χιουμοριστικός και σε μέρη σοβαρός αλλά και καυστικός. Εκτός αυτού διαβάζοντάς τον ανακάλυψα και άλλα έργα με παρόμοια θεματολογία (αντίστροφο γήρας) όπως το The confessions of Max Tivoli, του Greer, όπως και το The body του Kureishi.
5 comments:
Τόσο μικρό είναι; :/
Έτσι και το "Brokeback Mountain".
Ααα... θα πάρω να το διαβάσω σε πρώτη ευκαιρία! :)
σαν το η αγάπη άργησε μια μέρα. ενενηντα σελίδες βιβλίο, έγινε σήριαλ για μια σεζόν!
καλές γιορτές πάνο!
@Γιώτα, πολύ μικρό. Σε μισή ώρα θα το έχεις τελειώσει.
@Ρία, για τα λεφτά όλα γίνονται. Καλές εορτές :)
Κάποια βιβλία αν και πολύ μικρά σε μέγεθος έχουν τεράστια ποιότητα και περιεχόμενο. Το συγκεκριμένο για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν θα το διάβαζα ποτέ (μάλλον λόγω της ταινίας που δεν με κέρδισε και ιδιαίτερα), αλλά έχω τύχει σε ανάλογες περιπτώσεις με προεξέχοντα τον Δόκτορα Φάουστους του Μάρλοου.
Άδη αν το διαβάσεις νομίζω ότι θα αλλάξεις γνώμη. Είναι πολύ πιο απλό και καθόλου "γλυκανάλατο".
Υγ. Τον Φάουστ του Marlowe πάντοτε ήθελα να το διαβάσω αλλά ποτέ δεν έτυχε. Τώρα που μου το ξαναθύμησες ελπίζω να ξεσηκωθώ να το αγοράσω.
Post a Comment