Ark festival

Πήγα σήμερα από το Γκάζι για το Αρκ Φέστιβαλ. Ενδιαφερόμουνα αποκλειστικώς και μόνο για το παζάρι βινυλίων. Στο ταμείο μου λένε να πληρώσω 20 ευρώ. Παιδιά μόνο στα βινύλια θέλω να πάω, τους λέω. Το εισιτήριο είναι ενιαίο, μου λένε. Τα λυπήθηκα, δεν τα έδωσα, μου φανήκανε πολλά τα 20 ευρώ για αυτό που ήθελα να κάνω. Έφυγα. Βάλτε άλλη φορά είσοδο ρε παιδιά για συγκεκριμένες λειτουργίες, θα βολευτεί πολύς κόσμος και εσείς θα βγάλετε κάτι παραπάνω.

Περί ένδυσης

Ίσως πολλές φορές να επιλέγουμε το τι θα φορέσουμε από καινοτομία και από το τι θα πούνε οι άλλοι, όχι από χρησιμότητα ή ώφελος. Ας σκεφτούμε ότι το αντικείμενο της ένδυσης, πρωτίστως, είναι η διατήρηση της θερμότητας, και μετά, υπό αυτές τις κοινωνικές συνθήκες, να καλύψουμε τη γύμνια μας, και ας σκεφτούμε αν μπορούμε να επιτύχουμε πολλά χωρίς αρκετά ρούχα στο ενδυματολόγιό μας. Οι βασιλείς και οι βασίλισσες, που φοράνε ένα κουστούμι μόνο μία φορά, αν και αυτό έχει ραφτεί από έναν ράφτη για να τους αρμόζει, δεν μπορούνε να νιώσουνε την άνεση του να φοράς ένα ένδυμα που σου ταιριάζει. Δεν είναι καλύτεροι από ξύλινα αλογάκια που κρεμάς τα ρούχα σου. Κάθε μέρα τα ρούχα μας ταυτίζονται περισσότερο με τον εαυτό μας, παίρνουνε τον χαρακτήρα μας, μέχρι που διστάζουμε να τα βάλουμε στην άκρη χωρίς καθυστέρηση. Κανένας δεν έχει πέσει χαμηλότερα στην εκτίμησή μου με το να έχει μπαλωμένα ρούχα· παρά ταύτα είμαι σίγουρος ότι υπάρχει περισσότερο άγχος να έχουνε οι άνθρωποι μοντέρνα, ή τουλάχιστον καθαρά και αμπάλωτα ρούχα, παρά καθαρή συνείδηση. Ακόμα όμως και αν το σχισμένο ρούχο δεν έχει επιδιορθωθεί ίσως το χειρότερο ελάττωμα που φαίνεται να είναι η απερισκεψία. Πολλές φορές δοκιμάζω τους γνωστούς μου με τέτοιες δοκιμασίες: ποιός θα φορούσε μπαλωμένα ρούχα, ή δύο τρεις επιπλεόν ραφές, πάνω στο γόνατο; Πολλοί συμπεριφέρονται σαν να πιστεύουνε ότι καταστρέφεται το μέλλον τους αν το κάνουνε. Θα ήτανε ευκολότερο γι' αυτούς να κατεβούνε στην πόλη κουτσαίνοντας, με ένα χωλό πόδι, παρά με ένα σκισμένο παντελόνι. Αν ένα ατύχημα συμβεί στο πόδι κάποιου αυτό φτιάχνεται· αλλά αν ένα παρόμοιο ατύχημα συμβεί στα μπατζάκια του παντελονιού του δεν υπάρχει λύση· διότι συλλογίζεται όχι το τι είναι σεβαστό, αλλά το τι είναι αποδεκτό. Γνωρίζουμε λίγους καλούς ανθρώπους αλλά πολλά σπουδαία σακάκια και βράκες. Ντύσε ένα σκιάχτρο με την τελευταία λέξη της μόδας και μείνε δίπλα του με παλαιά ρούχα· ποιός δε θα χαιρετήσει το σκιάχτρο αντί για εσένα; Περνούσα από έναν καλαμποκώνα τις προάλες, δίπλα από ένα παλτό και καπέλο σε έναν πάσσαλο· αναγνώρισα τον ιδιοκτήτη της φάρμας. Ήτανε μόνο λίγο περισσότερο ηλιοκαμμένος από την τελευταία φορά που τον είδα. Άκουσα για έναν σκύλο που γαβγίζει σε κάθε ξένο που φοράει ρούχα και πλησιάζει την ιδιοκτησία του κυρίου του αλλά γαληνεύει πολύ εύκολα από έναν γυμνό κλέφτη. Είναι ενδιαφέρον να σκεφτούμε το πόσο θα διατηρούσανε την κοινωνική τους θέση οι άνθρωποι αν τους ξεγύμνωνες από τα ρούχα τους. Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσες εσύ να πεις με σιγουριά ποιός ανήκει στις υψηλότερες τάξεις και ποιος όχι; Όταν η κυρία Φάιφερ, στα ταξίδια της γύρω από τον κόσμο, από Ανατολή προς Δύση, έφτασε στην Ασιατική Ρωσσία, είπε ότι αισθάνθηκε την ανάγκη να φορέσει κάτι άλλο από το ταξιδιωτικό της φόρεμα, όταν συναντούσε τις αρχές, διότι "τώρα ήτανε σε πολιτισμένη χώρα, όπου... οι άνθρωποι κρίνονται από τα ρούχα τους". Ακόμα και στις δημοκρατικές μας πόλεις της Νέας Αγγλίας η τυχαία κατοχή πλούτου, και η εκδήλωσή της σε ένδυση και ακολουθίες αρχόντων, δίνει στον νεόπλουτο σχεδόν παγκόσμιο σεβασμό.

Henry David Thoreau (1817 – 1862)
Walden - Economy