Διάβαζα τις προάλλες για τα κράνη και τις ζώνες ασφαλείας. Το ότι σώζουν ζωές και ότι πρέπει όλοι να τα φοράμε είναι το μόνο σίγουρο. Θέλω να σταθώ όμως στο λόγο που πρέπει να τα φοράμε, κάτι που σχεδόν κανείς δεν αναφέρει. Ο λόγος θα μου πείτε είναι για να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή. Σωστό, αλλά για ποιό λόγο να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή; Πέρα της ηθικής πλευράς του θέματος υπάρχει και μία άλλη πλευρά, η οικονομική. Και εξηγούμαι αρχίζοντας από την ηθική πλευρά.
Η ζωή είναι φυσικό δικαίωμα. Από τη στιγμή που γεννιέσαι έχεις δικαίωμα να ζήσεις και αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να το αφαιρέσει σχεδόν κανείς. Λέω σχεδόν διότι ο μόνος που θα έπρεπε να έχει αυτό το δικαίωμα είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Γενικώς σε αυτό το θέμα είμαι αρκετά φιλελεύθερος, νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να επιλέγει το πώς και πότε θέλει να πεθάνει. Αν έχεις μία ανίατη ασθένεια ας πούμε, ή κάποιος τετραπληγικός στο κρεβάτι, θα πρέπει να επιλέγουν το θάνατό τους αν το θέλουν. Ή ας πάμε σε λιγότερο φανερά παραδείγματα, το να βάλεις ή όχι κράνος είναι δικαίωμά σου, από τη στιγμή που γνωρίζεις ότι υπάρχουν πιθανότητες να πεθάνεις σε περίπτωση σύγκρουσης. Όπως και με το τσιγάρο, είναι δικαίωμά σου να καπνίζεις γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες θανάτου είναι αυξημένες. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις αυτός που εν δυνάμει αφαιρεί τη ζωή του είναι ο ίδιος ο εαυτός του, είτε αμέσως (με το να ζητήσω να πεθάνω, σε περίπτωση π.χ. παραπληγίας) ή εμμέσως, με το να μη φοράω κράνος ή ζώνη.
Η οικονομική πλευρά του θέματος έγκειται στο ότι το ίδιο το κράτος βλέπει του πολίτες του ως οικονομικές μονάδες. Στην ουσία κάθε αφαίρεση ζωής μειώνει το ΑΕΠ της χώρας (αφού οι τεθνεώτες δεν εργάζονται και άρα δεν παράγουν) ήτοι το κράτος γίνεται φτωχότερο. Επίσης για κάθε περίθαλψη τραυματισμένου το κράτος δαπανά χρήματα άρα πάλι γίνεται φτωχότερο. Και στις δύο περιπτώσεις το κράτος προσπαθεί να μην έχει έλλειμμα γι' αυτό και έχει θεσπίσει αυστηρούς νόμους για τη ζώνη και το κράνος. Από ανθρωπιστική πλευρά δεν του καίγεται καρφί αν φοράς ζώνη ή όχι (γενικώς δεν το νοιάζει αν ζεις ή αν πέθανες, αν νοιαζόταν δε θα εξαθλίωνε τους πολίτες του). Από οικονομική πλευρά όμως δίνει ύψιστη σημασία. Στην ουσία το να φοράς κράνος ή ζώνη προστατεύει τους άλλους από το να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους και να σε περιθάλψουν. Το λέω με ωμό τρόπο αλλά νομίζω πως είναι η πραγματικότητα.
Η ζωή είναι φυσικό δικαίωμα. Από τη στιγμή που γεννιέσαι έχεις δικαίωμα να ζήσεις και αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να το αφαιρέσει σχεδόν κανείς. Λέω σχεδόν διότι ο μόνος που θα έπρεπε να έχει αυτό το δικαίωμα είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Γενικώς σε αυτό το θέμα είμαι αρκετά φιλελεύθερος, νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να επιλέγει το πώς και πότε θέλει να πεθάνει. Αν έχεις μία ανίατη ασθένεια ας πούμε, ή κάποιος τετραπληγικός στο κρεβάτι, θα πρέπει να επιλέγουν το θάνατό τους αν το θέλουν. Ή ας πάμε σε λιγότερο φανερά παραδείγματα, το να βάλεις ή όχι κράνος είναι δικαίωμά σου, από τη στιγμή που γνωρίζεις ότι υπάρχουν πιθανότητες να πεθάνεις σε περίπτωση σύγκρουσης. Όπως και με το τσιγάρο, είναι δικαίωμά σου να καπνίζεις γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες θανάτου είναι αυξημένες. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις αυτός που εν δυνάμει αφαιρεί τη ζωή του είναι ο ίδιος ο εαυτός του, είτε αμέσως (με το να ζητήσω να πεθάνω, σε περίπτωση π.χ. παραπληγίας) ή εμμέσως, με το να μη φοράω κράνος ή ζώνη.
Η οικονομική πλευρά του θέματος έγκειται στο ότι το ίδιο το κράτος βλέπει του πολίτες του ως οικονομικές μονάδες. Στην ουσία κάθε αφαίρεση ζωής μειώνει το ΑΕΠ της χώρας (αφού οι τεθνεώτες δεν εργάζονται και άρα δεν παράγουν) ήτοι το κράτος γίνεται φτωχότερο. Επίσης για κάθε περίθαλψη τραυματισμένου το κράτος δαπανά χρήματα άρα πάλι γίνεται φτωχότερο. Και στις δύο περιπτώσεις το κράτος προσπαθεί να μην έχει έλλειμμα γι' αυτό και έχει θεσπίσει αυστηρούς νόμους για τη ζώνη και το κράνος. Από ανθρωπιστική πλευρά δεν του καίγεται καρφί αν φοράς ζώνη ή όχι (γενικώς δεν το νοιάζει αν ζεις ή αν πέθανες, αν νοιαζόταν δε θα εξαθλίωνε τους πολίτες του). Από οικονομική πλευρά όμως δίνει ύψιστη σημασία. Στην ουσία το να φοράς κράνος ή ζώνη προστατεύει τους άλλους από το να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους και να σε περιθάλψουν. Το λέω με ωμό τρόπο αλλά νομίζω πως είναι η πραγματικότητα.
2 comments:
πολύ ωραια και πολυ σωστά το έθεσες πάνο!
Καλησπέρα Ρία, χαίρομαι που υπάρχουν και άλλοι που το βλέπουν από αυτή την πλευρά, τουλάχιστον δεν αισθάνομαι ότι έχω ριζοσπαστικές ιδέες.
Post a Comment