Jaarbeurs - Ουτρέχτη

Για ακόμα μια φορά επισκέφτηκα την Ολλανδία και συγκεκριμένως την Ουτρέχτη, για το δις-ετησίως παζάρι που γίνεται στο εκθεσιακό κέντρο jaarbeurs. Η Ουτρέχτη είναι μια πόλη περίπου μισή ώρα από το Άμστερνταμ και μπορείς να πας με τραίνο από το Άμστερνταμ ή απ' ευεθείας από το schiphol, το αεροδρόμιο του Άμστερνταμ.

Εκεί λοιπόν στην Ουτρέχτη γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) παζάρια της Ευρώπης και ίσως και του κόσμου. Μπορείς στην κυριολεξία να βρεις ο,τιδήποτε, από αντίκες, βιβλία, παλιατζούρες, ό,τι τραβάει η ψυχή σου (την προηγούμενη φορά είχα δει ακόμα και ομοιόματα του Predator και Alien φτιαγμένα εξ' ολοκλήρου από μέταλλο), και φυσικά και δίσκους/cd μουσικής. Φέτος είδα και αυτοκίνητα εποχής να πωλούνται!!!





Εν πάση περπτώσι αυτό που με ενδιέφερε εμένα περισσότερο ήτανε το παζάρι δίσκων, το οποίο από ό,τι γνωρίζω είναι το μεγαλύτερο του κόσμου. Έχει δώδεκα διαδρόμους πάγκων γεμάτους βινύλια, cd, αναμνηστικά, ο,τιδήποτε, που ο καθένας είναι 200-300 μέτρα μακρύς. Για να γυρίσεις όλους τους πάγκους και να ψάξεις το υλικό που αναζητάς, στην κυριολεξία θα σου πάρει ημέρες. Οι δύο ημέρες (Σάββατο 9πμ-6μμ και Κυριακή 10πμ-5μμ) που διαρκεί το παζάρι δεν είναι αρκετές για να εντρυφήσεις σε όλους τους δίσκους που υπάρχουνε εκεί.








Φυσικά ο χώρος είναι διαιρεμένος σε ενότητες, οι μεταλλικοί/ροκ πάγκοι βρίσκονται κυρίως στα δεξιά του χώρου καθώς μπαίνεις στην αίθουσα (τί αίθουσα δηλαδή, ούτε ένα εργοστάσιο δεν είναι τόσο μεγάλο) από το διάδρομο 11, στα αριστερά βρίσκονται τα regge, soul, jazz, ηλεκτρονική μουσική κλπ, ενώ κάπου στο κέντρο βρίσκονται τα rock n roll, goldies, ethnic κλπ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να βρεις rock σε έναν dealer ο οποίος πουλάει κυρίως ιταλική μουσική ας πούμε, γιατί όλο και κάτι θα υπάρχει από εδώ και από εκεί. Έτσι πρέπει να ξοδέψεις χρόνο να δεις που είναι τα πράγματα που σε ενδιαφέρουνε.

Aνάμεσα στους πάγκους μουσικής υπάρχουνε και πάγκοι που συσχετίζονται με διάφορα άλλα αντικείμενα. Αναμνηστικά, χρυσοί δίσκοι, περιοδικά, καλύματα δίσκων, καθαριστικά δίσκων, κουτιά για cd/δίσκους, ραφτά, κονκάρδες, μουσικά όργανα, πικαπ, αφίσες, προσωπογραφίες... τελειωμό δεν έχουνε.




Γενικώς ο χώρος είναι πολύ οργανωμένος. Υπάρχουνε μέρη για να φας αν πεινάσεις



καφετέρια για να πιεις έναν καφέ όταν κουραστείς (που σίγουρα θα κουραστείς αν είσαι δέκα ώρες ορθοστασία)



ακόμα και συγκρότημα που παίζει μουσική, κυρίως country, η οποία ακούγεται ευχαρίστως



Το συνολικό κόστος ενός τριημέρου (δύο νύχτες, τρεις ημέρες) δεν είναι πολύ υψηλό (εξαρτάται πάντοτε από το πόσα θα διαθέσει κάποιος για αγορές). Τα αεροπορικά εισιτήρια κοστίζουνε γύρω στα 150 - 200 ευρώ (αν κλειστούνε δύο-τρεις μήνες πριν, αλλά υπάρχουνε και προσφορές), ξενοδοχείο με διπλό κρεβάτι στην Ουτρέχτη κοστίζει γύρω στα 70 ευρώ τη βραδυά (40 με μονό). Το εισητήριο μετ' επιστροφής στο αεροδρόμιο με τραίνο κοστίζει 14,40. Η είσοδος στο παζάρι κοστίζει 11 ευρώ (18 και για τις δύο ημέρες) το φαγητό είναι γύρω στα 20 και από εκεί και πέρα ό,τι ξοδευτεί το βράδυ (τα ποτά είναι πολύ φθηνά, δύο μπύρες και μία βότκα (που δεν είναι μπόμπα) έχουνε 8 με 10 ευρώ). Βάζω και 50 ευρώ επιπλεόν για ο,τιδήποτε μικροέξοδα (τσιγάρα κλπ).

Σύνολο βγαίνει γύρα στα 450-500 ευρώ για τρεις ημέρες (από Παρασκευή βράδυ μέχρι Κυριακή απόγευμα) χωρίς τις αγορές.

Spaghetti Westerns

Αφιερωμένο σε όλους τους λάτρεις των spaghetti western (και όχι των χαζο-προπαγανδιστικών αμερικάνικου στυλ, με τους "κακούς" ινδιάνους και τους "καλούς" αμερικανούς). Γιατί μερικά πράγματα είναι όντως διαχρονικά

Η ώρα της Γης

Λίγο αργά το ανεβάζω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Όσοι έχετε οικολογική συνείδηση σε λιγάκι κλείστε τα φώτα για μία ώρα.

Earth Hour

Δ.Ε.Η. και διακοπές ρεύματος

Τί γίνεται ρε παιδιά με τις απεργίες της ΔΕΗ; Κόβει το ρεύμα παντού; Α ρε Ζιμπάμπουε έχουμε καταντήσει... Ζιμπαμπουε.

Dead Can Dance - Cantara (live)

Έτσι οδηγεί ο κόσμος

Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας για δουλειά, λίγο έξω από το σταθμό Moοrgate, σε έναν κεντρικό δρόμο, τρεις μηχανές η μία πίσω από την άλλη περιμένανε πίσω από τα αυτοκίνητα στη σειρά τους να ανάψει κόκκινο. Παρ' όλο που είχε αρκετό χώρο και από δεξιά και αριστερά του δρόμου κανείς οδηγός δεν πήγε από δίπλα. Άλλη νοοτροπία οι άνθρωποι. Ευρωπαίοι.

Ναι για εσένα το λέω νεοπίθηκε, νεοέλληνα οδηγέ μηχανής.

Τελικά όντως, το επίπεδο ενός λαού φαίνεται από τον τρόπο που οδηγάνε.

Παράπονα για κακή υπηρεσία του London Underground

Στις 11 Ιανουαρίου η Metropolitan γραμμή είχε πρόβλημα με αποτέλεσμα να κολλήσω στο μετρό για 25 λεπτά. Καθ' ότι περίμενα μια εξήγηση για αυτή την αργοπορία έστειλα ένα γράμμα στην εξυπηρέτηση πελατών του London Underground. Η απάντηση ήτανε άμεση και αφού με ενημερώσανε για τα προβλήματα που υπήρχανε μου δώσανε και ένα εκπτωτικό κουπόνι με όλη την επιστροφή χρημάτων για εκείνη την ημέρα.

Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο, απλώς άψογοι. Για ακόμα μια φορά οι Βρετανοί δείχνουνε ότι σέβονται τους πελάτες τους και θέλουνε πάντα να τους προσφέρουνε το καλύτερο.

Αναρωτηθείτε αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει, έστω και στη σκέψη, στην Ελλάδα.