Περί φορολογίας

Παρακολούθησα πριν από λίγο το καταπληκτικό Munk Debate on Taxing the Rich Αν εξαιρέσουμε τα φληναφήματα του Παπανδρέου («έζησα τη χούντα», «η οικογένειά μου κυνηγήθηκε από τη χούντα», «προσπάθησα να αναμορφώσω το φορολογικό σύστημα της Ελλάδος», «τα έβαλα με τα μεγάλα συμφέροντα») η αντιπαράθεση ήταν αρκετά εποικοδομητική, και από τις δύο πλεύρες, αλλά νομίζω ότι κλίνω προς το να μη φορολογούνται περισσότερο οι πλούσιοι.

Κατ' αρχάς να πω ότι είμαι υπέρμαχος της επίπεδης (flat) φορολόγησης, και όχι της προοδευτικής (progressive) που υπάρχει σήμερα. Πιστεύω ότι όλοι θα πρέπει να πληρώνουμε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό φορολόγης, θα έλεγα 10% (ή έστω το πολύ 15%), ανεξαιρέτως εσόδων. 10% αυτός που βγάζει 10.000 το χρόνο, 10% αυτός που βγάζει 50.000 το χρόνο, 10% και αυτός που βγάζει 1.000.000 το χρόνο. Έτσι όλοι πληρώνουμε ίσο αναλογικό ποσοστό φόρων. Η προοδευτική φορολόγηση είναι κλεψιά διότι έτσι τιμωρούνται οι εργατικοί, οι φιλόπονοι και οι έξυπνοι. Ναι, βλέπω τη φορολόγηση ως τιμωρία, γι΄αυτά που σου προσφέρει το νεοελληνικό κράτος.

Το σκεπτικό μου είναι ότι όταν υπάρχει προοδευτική φορολόγηση τότε οι ίδιοι άνθρωποι αμείβονται διαφορετικώς για την ίδια εργασία, και αυτό είναι άδικο. Και εξηγούμαι (υποθέτω ότι όλες οι παράμετροι είναι ίσοι, διαφέρει μόνο ο χρόνος εργασίας). Εγώ πουλάω παγωτά και έχω το μαγαζί μου ανοιχτό από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι. Βγάζω 10.000 (υποθετικός αριθμός) το χρόνο. Ο Τάδε Ταδόπουλος πουλάει κι αυτός παγωτά αλλά έχει το μαγαζί του ανοιχτό από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Βγάζει 20.000 το χρόνο. Ας υποθέσουμε τώρα ότι μέχρι τις 10.000 πληρώνεις φόρο 20% και μέχρι τις 20.000 φόρο 25%. Ο πρώτος θα πληρώσει φόρο 2.000 ευρώ, ενώ ο δεύτερος θα πληρώσει φόρο 4.500 ευρώ. Ο πρώτος δηλαδή αμείβεται περισσότερο ανά ώρα από τον δεύτερο, παρ' όλο που κάνουν την ίδια δουλειά.

Πιστεύω επίσης ότι όταν οι φόροι είναι χαμηλοί είναι πιο εύκολο να πληρωθούν. Όταν εμένα μου λέει το κράτος «δώσε μου 40% του μισθού σου, ό,τι δηλαδή βγάζεις τους πρώτους 5 μήνες κάθε χρόνου, μέχρι τελευταίας δεκάρας, θα έρχεται στις τσέπες μου» θα προσπαθήσω να κάνω ό,τι μπορώ για να το αποφύγω. Αν όμως η φορολογία είναι χαμηλή μου είναι πολύ πιο εύκολο να την πληρώσω και να μη φοροδιαφύγω, διότι το ποσό είναι υποφερτό. Μπορώ να το δεχτώ ότι από τα 20.000 (ο αριθμός ειπώθηκε στην τύχη) που βγάζω το χρόνο θα δώσω τα 2.000 στο κράτος για να έχω τις όποιες (άθλιες) υπηρεσίες έχω. Αν όμως πρέπει να δώσω τα 8.000 για τίς ίδιες άθλιες υπηρεσίες, ε εκεί θα κλωτσήσω και θα αρχίσω να σκέφτομαι τρόπους να γίνω απατεώνας.

Δε συμφωνώ με το σκεπτικό ότι οι πλούσιοι πρέπει να πληρώνουν παραπάνω διότι έκαναν την περιουσία τους με αθέμιτα και έκνομα μέσα. Αυτό είναι συλλογισμός δημοτικού σχολείου. Τί θα πεί απέκτησαν περιουσία με παράνομους και αθέμιτους τρόπους; Αν υπάρχουν στοιχεία για παρανομίες θα πρέπει το κράτος να κάνει έρευνα και να τους χώσει μέσα, όχι να γίνει συνέταιρός τους στην κλεψιά. Είναι σαν να λέει η κυβέρνηση «κλέβεις, το ξέρω ότι κλέβεις, αλλά δε σε συλλαμβάνω. Μου δίνεις τα μισά από τα κλοπιμαία, κάνω τα στραβά μάτια και εσύ συνέχισε να κλέβεις».

Ένα άλλο επιχείρημα που διάβασα είναι ότι όλες οι υποδομές (σχολεία, πανεπιστήμια, δρόμοι, γενικώς το πλαίσιο ανάπτυξης) που βοήθησαν κάποιον να κάνει περιουσία πληρώθηκαν από όλους μας, άρα στην ουσία ο πλούσιος δεν έγινε πλούσιος από μόνος του, αλλά με τη βοήθεια όλων μας, άρα πρέπει να δώσει πίσω κάτι παραπάνω.

Το παραπάνω σκεπτικό είναι άκυρο και θα το εξηγήσω με μία παρομοίωση. Σε ένα μικρό χωριό όλοι οι κάτοικοι βάζουν λεφτά και αγοράζουν σκαπτικά εργαλεία. Ο καθένας τα χρησιμοποιεί με τη σειρά του. Κάποιοι καταφέρνουν να έχουνε όμως καλύτερη παραγωγή, με τα ίδια εργαλεία, διότι είτε εργάζονται σκληρότερα, είτε είναι εξυπνότεροι (είτε και τα δύο) από κάποιους άλλους. Τότε ξεσηκώνονται οι υπόλοιποι και ζητάνε μερίδιο από την παραγωγή με το σκεπτικό ότι «όλοι βάλαμε λεφτά για τα εργαλεία».

Κάτι παρόμοιο γίνεται και με το επιχείρημα των υποδομών. Είναι άκυρο διότι αυτό προϋποθέτει ότι αυτός που έκανε περιουσία δεν πλήρωσε για τίποτα από αυτά, αλλά του τα παρείχαν όλα οι άλλοι. Αυτό όμως δεν ισχύει. Όσο πλήρωσα εγώ άλλο τόσο πληρώσαν όλοι για τις υποδομές, συμπεριλαμβανομένων και του πλουσίου. Όλοι είχαμε πρόσβαση σε αυτές, όλοι μπορούσαμε να τις χρησιμοποιήσουμε. Απλώς αυτός που κατάφερε να κάνει περιουσία μπόρεσε να τις χρησιμοποιήσει καλύτερα προς ώφελός του.

Για να κλείσω (μου βγήκε μεγάλο) νομίζω ότι το καλύτερο το είπε ο Gingrich στην αντιπαράθεση. «Σκοπός της φορολόγησης δεν πρέπει να είναι το να ρίξει τους εύπορους στο επίπεδο των άπορων, αλλά να ανεβάσει τους άπορους στο επίπεδο των εύπορων». Και αυτό κατά τη γνώμη μου δε θα γίνει με μεγαλύτερη φορολόγηση, αλλά με αναδιοργάνωση του κράτους, με επενδύσεις και με σωστή διαχείριση των δημοσίων πόρων.

Θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν για κλάματα...

Διαβάζω για το επικείμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Λέει σε κάποιο σημείο «Ίδιες ποινές προβλέπονται επίσης και για όποιον δημόσια εγκωμιάζει, αρνείται κακόβουλα ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου, όπως αυτά ορίζονται από το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και του Διεθνούς Στρατοδικείου, καθώς και των εγκλημάτων του ναζισμού που στρέφονται κατά των προαναφερομένων προσώπων, κατά τρόπο που μπορεί να διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή μίσος. Τα παραπάνω εγκλήματα πρέπει όμως να έχουν αναγνωριστεί με αμετάκλητη απόφαση ελληνικού ή διεθνούς δικαστηρίου.» 

Για να καταλάβω, θα μπουν φυλακή τα μέλη της ΧΑ και θα τους δωθεί πρόστιμο επειδή αρνούνται το ολοκαύτωμα; Αν ναι θα μπουν φυλακή και τα μέλη του ΚΚΕ επειδή αρνούνται τις αντίστοιχες γενοκτονίες του Στάλιν; Θα μπει φυλακή ο Τσίπρας επειδή εγκωμίασε δημοσίως τον Μάο Τσε Τούνγκ, τον μεγαλύτερο σφαγέα του πλανήτη; Ή μήπως η Ρεπούση που αμφισβητεί τις σφαγές των Ελλήνων στη Σμύρνη;

Θα ήθελα πραγματικώς να ξέρω τί σκέφτονται εκεί στη Βουλή όταν καταθέτουν τέτοια νομοσχέδια προς συζήτηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Eurovision της Βουλής...

... είχε πει κάποτε ο Πανούσης στον Δούρειο Ήχο. Κάθε μέρα επιβεβαιώνεται, και σήμερα ακόμα περισσότερο διαβάζοντας αυτό. Φαντάσου να κυβερνούσαν κι όλας.

Can you put a price on human life?

Σαν σήμερα, τρία χρόνια πριν, τρεις (εν δυνάμει τέσσερις) άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε μία τράπεζα. Ήταν ένοχοι, εργάζονταν ενώ κάποιοι άλλοι απεργούσαν. Κάποιοι μαλάκες είχαν έτοιμη την ετυμηγορία: θάνατος. Τους κάψαν ζωντανούς. Αυτοί οι άνθρωποι δε δολοφονήθηκαν από χέρι «μπάτσου», από το κράτος, από την εξουσία, από την αστυνομία ή από το «σύστημα»· όχι, δολοφονήθηκαν από «επαναστάτες» (του κώλου, προσθέτω εγώ), από «αγωνιστές», από «αντιεξουσιαστές».

Σήμερα δε θα διαδηλώσει κανείς υπέρ των εκλιπόντων. Δε θα βγει κανείς στους δρόμους, δε θα σηκωθεί κανένα πανό, η αριστερά δε θα κάνει δηλώσεις. Δε θα τους γίνει μνεία. Είναι ήδη λησμονημένοι.

6 μήνες πριν τη δολοφονία των Ζούλια, Παπαθανασοπούλου και Τσάκαλη στη μαρφιν, ένας ανεγκέφαλος σκότωσε έναν 16χρονο. Κάηκε όλη η Αθήνα και συνεχίζει να καίγεται κάθε χρόνο εκείνη την ημέρα. Οι αριστεροί κάνουν συλλαλητήρια, οι αναρχοδενξερωκιεγώτι συναυλίες, οι μαθητές βγαίνουν στους δρόμους και οι κουκουλοφόροι συνεχίζουν να τα σπάνε. Τουλάχιστον ο αστυνομικός συλλήφθηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε. Όμως οι ανεγκέφαλοι με τις κουκούλες κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι και... ούτε γάτα ούτε ζημιά (αλλά είπαμε, αυτοί είναι αγωνιστές). Βλέπεις ο ένας ήταν το σύστημα και σκότωσε ένα αθώο παιδί ενώ οι κουκουλοφόροι ήταν οι μεσσίες μας και τα βάλανε με το σύστημα. Η ανθρώπινη ζωή έχει διαφορετική αξία αναλόγως με το τι πρεσβεύεις. Η βλακεία έχει φτάσει στον υπέρτατο βαθμό.

Η «καταστολή» του indymedia

Έπεσε λέει το «επαναστατικό» και «αντιπληροφοριακό» indymedia, για καταστολή μιλάνε οι διαχειριστές, για αντιδημοκρατικότητα και χούντα το Κουτί της Πανδώρας! Το site που πληρώνουμε όλοι μας από την τσέπη μας (υπενθυμίζω ότι φιλοξενείται στους διακομιστές του ΕΜΠ) βίσκεται πλεόν υπό καταστολή, το έκλεισε ο Δένδιας.

Εδώ υπάρχει παρανόηση. Κατ' αρχάς ένα site που ζει με κρατικά λεφτά αλλά καταφέρεται εναντίον του κράτους δεν κάνει αντιπληροφόρηση και επανάσταση, αλλά λαϊκισμό. Για όσους δεν το πιάσατε το επαναλαμβάνω: ένας διαδικτυακός χώρος πληρώνεται από το ίδιο το κράτος για να βρίζει το κράτος. Στηρίζεται δηλαδή στις πλάτες του κράτους για να το καταλύσει. Εμείς αυτό στο χωριό μου το λέμε «κάνει τον πούστη με ξένο κώλο». Λυπάμαι που γίνομαι χυδαίος αλλά δε νομίζω άλλη έκφραση να συνοψίζει τόσο καλά την όλη φάση.

Δεύτερον, όταν (υποτίθεται ότι) κάνεις επανάσταση δεν κατηγορείς το αστικό κράτος για λογοκρισία αλλά δέχεσαι και τις συνέπειες των πράξεών σου. Και την καταστολή και τη λογοκρισία. Και αν είσαι πραγματικός επαναστάτης δέχεσαι ακόμα και φυλακίσεις και θάνατο. Επαναστάτες και αντισυστημικοί ήταν/είναι ο Μαντέλα, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Γκάντι, ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, ο Akbar Ganji, όχι οι διαχειριστές του indymedia.

Τρίτον, όσοι διαβάζουν το indymedia (όπως εγώ) καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για άκρως φασιστικό site. Δεν έχει καμία απολύτως διαφορά από τον εθνικοσοσιαλισμό ή τον κομμουνισμό. Οι μεν εθνικοσοσιαλιστές θα σε στέλναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για το χρώμα σου, οι δε κομμουνιστές στα γκούλαγκ για την τάξη σου. Οι του indymedia θα σε στέλναν στα αντίστοιχα κάτεργα απλώς επειδή είσαι καπιταλιστής ή φιλελεύθερος.

Τέταρτον, θεωρώ ατυχείς τις δηλώσεις περί αντιδημοκρατικότητας και χούντας του συντάκτη του Κουτιού της Πανδώρας. Χούντα, λογοκρισία ή αντιδημοκρατικότητα δεν υπάρχει όταν ένας και μόνο διαδικτυακός χώρος που προωθεί συγκεκριμένες ιδέες κλείνει. Αυτό δεν είναι λογοκρισία κύριοι. Λογοκρισία θα ήταν αν όλοι είχαμε δικαίωμα να διαδίδουμε τις ιδέες μας μέσω του ΕΜΠ και έκλεινε μόνο ένα site. Αν δηλαδή ο φορολογούμενος πλήρωνε να έχουμε όλοι site στο ΕΜΠ και έκλεινε μόνο το ένα λόγω ιδεολογίας, αυτό ναι, θα ήταν λογοκρισία, διότι έτσι προωθούνται ιδεολογίες σε βάρος άλλων. Αλλά το να νέμεται ένα site συγκεκριμένου χώρου και κατεύθυνσης τα ωφέλη που απορρέουν από τους Έλληνες φορολογούμενους και να κλείνει, αυτό δεν είναι λογοκρισία αγαπητοί μου. Υπάρχουν τόσοι άλλοι χώροι να προωθήσεις τις ιδέες σου γιατί δεν μεταφέρουν εκεί τη δράση τους οι κύριοι του indymedia; Γιατί πρέπει να τους πληρώνουμε όλοι μας; Αν είχε η ΧΑ ή το ΠΑΣΟΚ site στο ΕΜΠ δε θα ξεσηκωνόμασταν όλοι μας; Γιατί δε γίνεται το ίδιο με το indymedia;

Αν ήταν το βιολί πουλί.

Διαβάζω για το επιδοτούμενο πρόγραμμα 35.000 νέων ηλικίας 18-29 ετών και αναρωτιέμαι γιατί γίνεται αυτή η ηλικιακή διάκριση. Ο μεγαλύτερος φασισμός κύριοι βουλευτές είναι ο ηλικιακός. Γιατί αφήνετε απ' έξω ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας; Οι 30άρηδες δεν έχουν δικαίωμα στην κατάρτιση και στην εργασία; Οι 40άρηδες; Οι 50άρηδες; Όχι; Γιατί δεν απευθύνεται το πρόγραμμα σε όλους τους άνεργους ανεξαρτήτως ηλικίας; Γιατί ο 60άρης που δεν μπορεί να βρει δουλειά να μην έχει δικαίωμα να συμμετάσχει στο πρόγραμμα; Αυτοί δεν είναι άνθρωποι; Αυτή είναι η ισονομία και η ισοπολιτεία του Συντάγματος; Δεν έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις όλοι; Ντροπή κύριοι της Βουλής, ένα κράτος δικαίου είναι υποχρεωμένο να συμπεριφέρεται στους πολίτες του επί ίσοις όροις, όχι να βγάζει νόμους και ψηφίσματα που ευνοούν συγκεκριμένες ομάδες, είτε αυτοί είναι νεαροί/ηλικιωμένοι, είτε κλειστά επαγγέλματα είτε υπάλληλοι της Βουλής.

Αν ήταν το βιολί πουλί θα το παίζανε πολλοί. Φαίνεται ότι εκεί στο Υπουργείο Εργασίας το παίζουν αρκετοί.

Κράνος και ζώνη ασφαλείας.

Διάβαζα τις προάλλες για τα κράνη και τις ζώνες ασφαλείας. Το ότι σώζουν ζωές και ότι πρέπει όλοι να τα φοράμε είναι το μόνο σίγουρο. Θέλω να σταθώ όμως στο λόγο που πρέπει να τα φοράμε, κάτι που σχεδόν κανείς δεν αναφέρει. Ο λόγος θα μου πείτε είναι για να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή. Σωστό, αλλά για ποιό λόγο να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή; Πέρα της ηθικής πλευράς του θέματος υπάρχει και μία άλλη πλευρά, η οικονομική. Και εξηγούμαι αρχίζοντας από την ηθική πλευρά.

Η ζωή είναι φυσικό δικαίωμα. Από τη στιγμή που γεννιέσαι έχεις δικαίωμα να ζήσεις και αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να το αφαιρέσει σχεδόν κανείς. Λέω σχεδόν διότι ο μόνος που θα έπρεπε να έχει αυτό το δικαίωμα είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Γενικώς σε αυτό το θέμα είμαι αρκετά φιλελεύθερος, νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να επιλέγει το πώς και πότε θέλει να πεθάνει. Αν έχεις μία ανίατη ασθένεια ας πούμε, ή κάποιος τετραπληγικός στο κρεβάτι, θα πρέπει να επιλέγουν το θάνατό τους αν το θέλουν. Ή ας πάμε σε λιγότερο φανερά παραδείγματα, το να βάλεις ή όχι κράνος είναι δικαίωμά σου, από τη στιγμή που γνωρίζεις ότι υπάρχουν πιθανότητες να πεθάνεις σε περίπτωση σύγκρουσης. Όπως και με το τσιγάρο, είναι δικαίωμά σου να καπνίζεις γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες θανάτου είναι αυξημένες. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις αυτός που εν δυνάμει αφαιρεί τη ζωή του είναι ο ίδιος ο εαυτός του, είτε αμέσως (με το να ζητήσω να πεθάνω, σε περίπτωση π.χ. παραπληγίας) ή εμμέσως, με το να μη φοράω κράνος ή ζώνη.

Η οικονομική πλευρά του θέματος έγκειται στο ότι το ίδιο το κράτος βλέπει του πολίτες του ως οικονομικές μονάδες. Στην ουσία κάθε αφαίρεση ζωής μειώνει το ΑΕΠ της χώρας (αφού οι τεθνεώτες δεν εργάζονται και άρα δεν παράγουν) ήτοι το κράτος γίνεται φτωχότερο. Επίσης για κάθε περίθαλψη τραυματισμένου το κράτος δαπανά χρήματα άρα πάλι γίνεται φτωχότερο. Και στις δύο περιπτώσεις το κράτος προσπαθεί να μην έχει έλλειμμα γι' αυτό και έχει θεσπίσει αυστηρούς νόμους για τη ζώνη και το κράνος. Από ανθρωπιστική πλευρά δεν του καίγεται καρφί αν φοράς ζώνη ή όχι (γενικώς δεν το νοιάζει αν ζεις ή αν πέθανες, αν νοιαζόταν δε θα εξαθλίωνε τους πολίτες του). Από οικονομική πλευρά όμως δίνει ύψιστη σημασία. Στην ουσία το να φοράς κράνος ή ζώνη προστατεύει τους άλλους από το να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους και να σε περιθάλψουν. Το λέω με ωμό τρόπο αλλά νομίζω πως είναι η πραγματικότητα.